آیه ۲۳ سوره انسان
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انسان | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۱ | ||||
| شماره آیه | ۲۳ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۳ سوره انسان بیست و سومین آیه از هفتاد و ششمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. موضوع این آیه نزول قرآن و مخاطب آن نیز پیامبر اسلام است. به گزارش مکارم مفسر شیعی، از این آیه به بعد، دستورهایی به پیامبر اسلام داده می‌شود که همه برای هدایت انسان‌هاست و قرآن در اصل می‌خواهد به مسلمانان بگوید که راه رسیدن به این مواهب و پاداش‌های عظیم از طریق تمسک به قرآن و پیروی از پیامبر اسلام است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ تَنْزِيلًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بی‌گمان ما خودمان قرآن را به تدریج بر تو نازل کرده‌ایم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«ما خود قرآن را بر تو چنانکه باید و شاید فرو فرستاده‌ایم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن پس از مطرح کردن مباحث خلقت انسان و معاد، با مخاطب قرار دادن پیامبر اسلام، دستوراتی را برای هدایت انسان‌ها بیان می‌کند. در آیه اول به نزول قرآن اشاره و تأکید می‌شود که این کتاب از جانب خداوند بر پیامبر نازل شده است. برخی مفسران، عبارت «تنزیلا» را اشاره به نزول تدریجی قرآن دانسته‌اند. بعضی نیز معتقدند که این تعبیر اشاره بر بزرگی مقام قرآن و تأکیدی بر نزول قرآن از سوی خداوند است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انسان، هفتاد و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره الرحمن و پیش از سوره طلاق نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند. در سوره انسان، دو یا سه آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۷۵۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۲۲۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۳۷۵–۳۷۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انسان»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۷۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
