آیه ۲۹ سوره صافات
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | صافات | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۸۲ | ||||
| شماره آیه | ۲۹ | ||||
| شماره جزء | ۲۳ | ||||
| شماره حزب | ۹۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۹ سوره صافات بیست و نهمین آیه از سی و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیات گذشته در موضوع وضعیت ظالمان در روز قیامت، و در ادامه دو آیه پیشین که گفته شد، این گروه رو به یکدیگر کرده و همدیگر را بازخواست می‌کنند و به رهبران خود می‌گویند که آنها را با نیت خیرخواهی، فریب داده‌اند؛ در این آیه گفته شده است که چنین پاسخ می‌شنوند: «شما خودتان اهل ایمان نبودید».
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
قَالُوا بَلْ لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«گویند: بلکه (کوتاهی از خودتان بود و) مؤمن نبودید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«گویند بلکه خود شما مؤمن نبودید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیات گذشته در موضوع وضعیت ظالمان در روز قیامت، و در ادامه دو آیه پیشین که گفته شد، این گروه رو به یکدیگر کرده و همدیگر را بازخواست می‌کنند و به رهبران خود می‌گویند که آنها را با نیت خیرخواهی، فریب داده‌اند؛ در این آیه گفته شده است که چنین پاسخ می‌شنوند: «شما خودتان اهل ایمان نبودید».[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره صافات، سی و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انعام و پیش از سوره لقمان نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره صافات، یک تا چهار آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۶: ۳۲۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۷: ۱۸۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۴۴۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۴۴۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۹: ۳۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره صافات»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۹۶۱.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
