![]() |
مسابقه سال اسلامیکال |
همزمان با آغاز ماه رمضان، مسابقه سال اسلامیکال با هدف معرفی اسلامیکال و توسعه مقالات در زمینه اسلامی آغاز شدهاست. علاقهمندان به شرکت در این مسابقه میتوانند تا پایان ماه رمضان ۱۴۴۶ قمری برای آن نامنویسی کنند. فهرستی از مقالات پیشنهادی جهت ایجاد در اینجا وجود دارد |
آیه ۳۰ سوره نازعات
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | نازعات | ||||
تعداد آیات سوره | ۴۶ | ||||
شماره آیه | ۳۰ | ||||
شماره جزء | ۳۰ | ||||
شماره حزب | ۱۱۷ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۰ سوره نازعات سیامین آیه از هفتاد و نهمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. به دنبال آیات قبلی، پس از بیان خلقت آسمانها به آفرینش زمین اشاره میشود و به گسترش خشکیهای آن از میان آبهای سطح زمین با عبارت «دَحاها» پرداخته شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَالْأَرْضَ بَعْدَ ذَٰلِكَ دَحَاهَا
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و پس از آن زمین را هموار ساخت»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و بعد از آن زمین را گستراند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که به دنبال آیات قبلی، پس از بیان خلقت آسمانها به آفرینش زمین اشاره میشود و به گسترش خشکیهای آن از میان آبهای سطح زمین با عبارت «دَحاها» پرداخته شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نازعات، هفتاد و نهمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتاد و یکمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره نبأ و پیش از سوره انفطار نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۴۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۲۸۷.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۱۰۰–۱۰۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نازعات»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۰۶.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.