مسابقه سال اسلامیکال
همزمان با آغاز ماه رمضان، مسابقه سال اسلامیکال با هدف معرفی اسلامیکال و توسعه مقالات در زمینه اسلامی آغاز شده‌است. علاقه‌مندان به شرکت در این مسابقه می‌توانند تا پایان ماه رمضان ۱۴۴۶ قمری برای آن نام‌نویسی کنند. فهرستی از مقالات پیشنهادی جهت ایجاد در اینجا وجود دارد
بدون تصویر

آیه ۷ سوره شمس

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۷ سوره شمس
مشخصات قرآنی
نام سورهشمس
تعداد آیات سوره۱۵
شماره آیه۷
شماره جزء۳۰
شماره حزب۱۱۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۷ سوره شمس هفتمین آیه از نود و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به نفس انسان و خالق آن سوگند یاد می‌شود. به عقیده مکارم مفسر شیعی، منظور از «نفس» در اینجا روح و جسم هر دو است و منظور از «سواها» نیز به تنظیم قوای روحی انسان گفته شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا آیهٔ ۷ از سورهٔ ۹۱ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و سوگند به نفس و آن‌که به آن سامان داد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و سوگند به نفس انسان و آنکه آن را سامان داد»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به نفس انسان و خالق آن سوگند یاد می‌شود. به عقیده وی، منظور از «نفس» در اینجا روح و جسم هر دو است و منظور از «سواها» نیز به تنظیم قوای روحی انسان گفته شده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره شمس، نود و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، بیست و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره قدر و پیش از سوره بروج نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.