سوره طه

سورهٔ قرآن

طه
دسته‌بندی	مکی
اطلاعات آماری
شمارهٔ نزول	۴۵
جزء	۱۶
شمار آیه‌ها	۱۳۵
شمار واژه‌ها	۱۳۴۱ یا ۱۵۳۴
شمار حرف‌ها	۵۲۴۲ یا ۵۳۹۹
متن سوره
ترجمهٔ فارسی
مریم مریم	انبیاء انبیاء

سوره طه بیستمین سوره از سوره‌های قرآن است که در مصحف عثمانی قبل از سوره انبیاء و بعد از سوره مریم قرار گرفته است. اما بنابه ترتیب نزول سوره‌ها، چهل و پنجمین سوره‌ای است که نزول آن در شهر مکه و پیش از هجرت محمد بوده است. سوره طه دارای ۱۳۵ آیه است و در جزء ۱۶ قرآن قرار دارد. به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، از سور مئین و در حدود نیم جزء قرآن است و از سوره‌های مقطعات به‌شمار می‌آید. سه آیه منسوخ دارد.

نام‌گذاری

نام مشهور سوره «طه» است. این واژه رمزی است خطاب به پیامبر اسلام که در آغاز سوره و آیه اول آن، ذکر شده است؛ لذا این سوره را «طه» نامیده‌اند. نام‌های دیگر آن، «موسی» و «کلیم» می‌باشد.

شأن و محل نزول

سوره طه، از سوره‌هایی است که در مکه نازل شده است و به سبب سیاق آیاتش از سور مکی قرآن به شمار می‌آید. به گفته فرهنگ‌نامه علوم قرآن، نزول سوره پیش از سوره واقعه و پس از سوره مریم بوده است که برخی از مفسران، آیات ۱۳۰ و ۱۳۱ آن را مدنی دانسته‌اند.

محتوا و ساختار

تعداد آیات «سوره طه» به عدد کوفی ۱۳۵ آیه و به عدد شامی ۱۴۰، به عدد بصری ۱۳۲ و به عدد حجازی ۱۳۴ آیه است. ۱۳۴۱ یا ۱۵۳۴ کلمه و ۵۲۴۲ یا ۵۳۹۹ حرف دارد. در ترتیب نزول سوره‌ها، چهل و پنجمین سوره قرآن است که پیش از سوره واقعه و پس از سوره مریم بر پیامبر اسلام نازل شده است. موضوع اصلی این سوره، تذکر و یادآوری از راه انذار است. براساس آنچه در فرهنگ‌نامه علوم قرآن آمده، از مباحث مهم سوره می‌توان به بیان عظمت قرآن، داستان موسی (ماجرای ساحران و گوساله سامری) ، داستان هبوط آدم و حوا به زمین، مسئله معاد، خداشناسی و شفاعت اشاره کرد.

پانویس

منابع

• دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۹۰). «سوره طه». فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.