آیه ۳۴ سوره قلم: تفاوت میان نسخه‌ها
(ابرابزار) |
|||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳۴ سوره قلم''' | '''آیه ۳۴ سوره قلم''' سی و چهارمین [[آیه]] از شصت و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. [[قرآن]] در آیه مورد بحث، پس از بیان سرنوشت «اصحاب الجنة» به مقایسه زندگی خوبان و بدان می‌پردازد و در اینجا باغ‌های پر[[نعمت]] [[بهشت]] را پاداش پرهیزکاران عنوان می‌کند. بنابه نظر مکارم مفسر شیعی، این روش مقایسه‌ای در بسیاری از آیات قرآن به‌کار رفته است و برای انسان‌ها اثرات تربیتی فراوانی دارد. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در آیه مورد بحث، پس از بیان سرنوشت «اصحاب الجنة» به مقایسه زندگی خوبان و بدان می‌پردازد و در اینجا باغ‌های پرنعمت بهشت را پاداش پرهیزکاران عنوان می‌کند. بنابه نظر مکارم، این روش مقایسه‌ای در بسیاری از آیات قرآن به‌کار رفته است و برای انسان‌ها اثرات تربیتی فراوانی دارد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۰۸|ج=۲۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۰۶
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | قلم | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۲ | ||||
| شماره آیه | ۳۴ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۴ سوره قلم سی و چهارمین آیه از شصت و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در آیه مورد بحث، پس از بیان سرنوشت «اصحاب الجنة» به مقایسه زندگی خوبان و بدان می‌پردازد و در اینجا باغ‌های پرنعمت بهشت را پاداش پرهیزکاران عنوان می‌کند. بنابه نظر مکارم مفسر شیعی، این روش مقایسه‌ای در بسیاری از آیات قرآن به‌کار رفته است و برای انسان‌ها اثرات تربیتی فراوانی دارد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتِ النَّعِيمِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«همانا پرهیزگارشان نزد پروردگارشان باغ‌های پر ناز و نعمت دارند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«برای پرهیزگاران در نزد پروردگارشان بهشتهای پرناز و نعمت است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در آیه مورد بحث، پس از بیان سرنوشت «اصحاب الجنة» به مقایسه زندگی خوبان و بدان می‌پردازد و در اینجا باغ‌های پرنعمت بهشت را پاداش پرهیزکاران عنوان می‌کند. بنابه نظر مکارم، این روش مقایسه‌ای در بسیاری از آیات قرآن به‌کار رفته است و برای انسان‌ها اثرات تربیتی فراوانی دارد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قلم، شصت و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دومی سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره علق و پیش از سوره مزمل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، بیست آیه (آیات ۱۷ تا ۳۳ و ۴۸ تا ۵۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره قلم، دو آیه (آیات ۴۴ و ۴۵) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۱۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۶۳۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۶۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۶۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۴۰۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره قلم»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۲۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
