آیه ۴۷ سوره قلم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۴۷ سوره قلم''' چهل و هفتمین [[آیه]] از شصت و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۴۷ سوره قلم''' چهل و هفتمین [[آیه]] از شصت و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه [[قرآن]] می‌گوید: «یا [<nowiki/>[[شرک|مشرکان]]] اسرار [[غیب]] را می‌دانند و آنها را می‌نویسند و به یکدیگر منتقل می‌کنند؟» به گزارش مکارم مفسر شیعی، بعیدترین دست‌آویز مشرکان را قرآن در این آیه بیان کرده و آن اینست که آنان ادعا می‌کنند که از طریق [[کاهنان]] به اسرار غیب دست پیدا کرده و آنها را نوشته و به یکدیگر می‌رسانند و به این وسیله خود را بالاتر از [[مسلمانان]] می‌دانند؛ در حالیکه آنان بر این ادعا هیچ دلیلی ندارند. به گزارش او، این جمله استفهام انکاری است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه قرآن می‌گوید: «یا اینکه [مشرکان] اسرار غیب را می‌دانند و آنها را می‌نویسند و به یکدیگر منتقل می‌کنند؟» به گزارش مکارم، بعیدترین دست‌آویز مشرکان را قرآن در این آیه بیان کرده و آن اینست که آنان ادعا می‌کنند که از طریق کاهنان به اسرار غیب دست پیدا کرده و آنها را نوشته و به یکدیگر می‌رسانند و به این وسیله خود را بالاتر از مسلمانان می‌دانند؛ در حالیکه آنان بر این ادعا هیچ دلیلی ندارند. به گزارش او، این جمله استفهام انکاری است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۱۹–۴۲۰|ج=۲۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره قلم]]، شصت و هشتمین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، دومی سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره علق]] و پیش از [[سوره مزمل]] نازل شد. از مجموع آیات این سوره، بیست [[آیه]] (آیات [[آیه ۱۷|۱۷]] تا [[آیه ۳۳ سوره قلم|۳۳]] و [[آیه ۴۸ سوره قلم|۴۸]] تا [[آیه ۵۰ سوره قلم|۵۰]]) از آن را [[سوره مدنی|مدنی]] و الباقی را [[سوره مکی|مکی]] دانسته‌اند. در سوره قلم، دو آیه (آیات [[آیه ۴۴ سوره قلم|۴۴]] و [[آیه ۴۵ سوره قلم|۴۵]]) [[ناسخ و منسوخ|منسوخ]] گزارش کرده‌اند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۳۰۲۹|ف=سوره قلم}}</ref> | به گزارش ''[[فرهنگ‌نامه علوم قرآن]]''، [[سوره قلم]]، شصت و هشتمین [[فهرست سوره‌های قرآن|سوره قرآن]] است. این [[سوره]] را در [[ترتیب نزول قرآن|ترتیب نزول]]، دومی سوره نازل شده بر [[محمد|پیامبر اسلام]] دانسته‌اند که پس از [[سوره علق]] و پیش از [[سوره مزمل]] نازل شد. از مجموع آیات این سوره، بیست [[آیه]] (آیات [[آیه ۱۷ سوره قلم|۱۷]] تا [[آیه ۳۳ سوره قلم|۳۳]] و [[آیه ۴۸ سوره قلم|۴۸]] تا [[آیه ۵۰ سوره قلم|۵۰]]) از آن را [[سوره مدنی|مدنی]] و الباقی را [[سوره مکی|مکی]] دانسته‌اند. در سوره قلم، دو آیه (آیات [[آیه ۴۴ سوره قلم|۴۴]] و [[آیه ۴۵ سوره قلم|۴۵]]) [[ناسخ و منسوخ|منسوخ]] گزارش کرده‌اند.<ref>{{پک|1=دفتر تبلیغات اسلامی|2=۱۳۸۸|ک=فرهنگ‌نامه علوم قرآن|ص=۳۰۲۹|ف=سوره قلم}}</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۲:۲۶
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | قلم | ||||
| تعداد آیات سوره | ۵۲ | ||||
| شماره آیه | ۴۷ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۷ سوره قلم چهل و هفتمین آیه از شصت و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه قرآن می‌گوید: «یا [مشرکان] اسرار غیب را می‌دانند و آنها را می‌نویسند و به یکدیگر منتقل می‌کنند؟» به گزارش مکارم مفسر شیعی، بعیدترین دست‌آویز مشرکان را قرآن در این آیه بیان کرده و آن اینست که آنان ادعا می‌کنند که از طریق کاهنان به اسرار غیب دست پیدا کرده و آنها را نوشته و به یکدیگر می‌رسانند و به این وسیله خود را بالاتر از مسلمانان می‌دانند؛ در حالیکه آنان بر این ادعا هیچ دلیلی ندارند. به گزارش او، این جمله استفهام انکاری است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«یا اینکه نزدشان علم غیب وجود دارد و آنان (از روی آن) می‌نویسند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«یا مگر علم و اسرار غیب با ایشان است و از روی آن می‌نویسند؟»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه قرآن می‌گوید: «یا اینکه [مشرکان] اسرار غیب را می‌دانند و آنها را می‌نویسند و به یکدیگر منتقل می‌کنند؟» به گزارش مکارم، بعیدترین دست‌آویز مشرکان را قرآن در این آیه بیان کرده و آن اینست که آنان ادعا می‌کنند که از طریق کاهنان به اسرار غیب دست پیدا کرده و آنها را نوشته و به یکدیگر می‌رسانند و به این وسیله خود را بالاتر از مسلمانان می‌دانند؛ در حالیکه آنان بر این ادعا هیچ دلیلی ندارند. به گزارش او، این جمله استفهام انکاری است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قلم، شصت و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دومی سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره علق و پیش از سوره مزمل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، بیست آیه (آیات ۱۷ تا ۳۳ و ۴۸ تا ۵۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره قلم، دو آیه (آیات ۴۴ و ۴۵) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۱۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۶۳۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۶۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۶۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۴۱۹–۴۲۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره قلم»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۲۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
