آیه ۱۵ سوره انسان: تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:آیههای مدنی قرآن using HotCat) |
(ابرابزار) |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۵ سوره انسان''' پانزدهمین [[آیه]] از هفتاد و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۱۵ سوره انسان''' پانزدهمین [[آیه]] از هفتاد و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن بهشمار میآید. در این آیه، به نحوه پذیرایی [[خداوند]] از [[ابرار]] و [[بهشت|بهشتیان]] پرداخته شده و چنین گفته میشود: «در گرداگرد آنها ظرفهایی از نقره و جامهایی از بلور در گردش است و از آنان با احترام پذیرایی میگردد.» | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در ادامه آیات گذشته، قرآن به توصیف چگونگی پذیرایی ابرار در قیامت پرداخته و آن را با جزئیات بیان میکند. در این آیه به جنس ظرفهای بهشتی و وسایل نوشیدنی ابرار نیز اشاره شده است. جنس این ظرفها از نقره و جامهای نوشیدنیشان بلورین است که به عقیده مکارم بیان این مطالب، نشانه نهایت احترام و تکریم خداوند نسبت به بندگان نیکوکار خویش است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۶۵|ج=۲۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | [[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۳۸
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | انسان | ||||
تعداد آیات سوره | ۳۱ | ||||
شماره آیه | ۱۵ | ||||
شماره جزء | ۲۹ | ||||
شماره حزب | ۱۱۶ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۵ سوره انسان پانزدهمین آیه از هفتاد و ششمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در این آیه، به نحوه پذیرایی خداوند از ابرار و بهشتیان پرداخته شده و چنین گفته میشود: «در گرداگرد آنها ظرفهایی از نقره و جامهایی از بلور در گردش است و از آنان با احترام پذیرایی میگردد.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَيُطَافُ عَلَيْهِمْ بِآنِيَةٍ مِنْ فِضَّةٍ وَأَكْوَابٍ كَانَتْ قَوَارِيرَا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و بر آنان آوندهایی نقرهای و جامهایی که آبگینهاند گردانده میشود»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و بر ایشان ظرفهایی سیمین و کوزههایی که آبگینه است میگردانند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در ادامه آیات گذشته، قرآن به توصیف چگونگی پذیرایی ابرار در قیامت پرداخته و آن را با جزئیات بیان میکند. در این آیه به جنس ظرفهای بهشتی و وسایل نوشیدنی ابرار نیز اشاره شده است. جنس این ظرفها از نقره و جامهای نوشیدنیشان بلورین است که به عقیده مکارم بیان این مطالب، نشانه نهایت احترام و تکریم خداوند نسبت به بندگان نیکوکار خویش است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره انسان، هفتاد و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره الرحمن و پیش از سوره طلاق نازل شد. این سوره را مدنی دانستهاند. در سوره انسان، دو یا سه آیه منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۷۵۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۱۸۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۳۶۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انسان»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۷۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.