آیه ۵۱ سوره مؤمنون: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] در این آیه بر اهمیت غذای پاک و [[حلال]] تأکید کرده است و در اینجا مخاطب | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] در این آیه بر اهمیت غذای پاک و [[حلال]] تأکید کرده است و در اینجا مخاطب پیامبران هستند که به آنها فرمان داده می‌شود از غذای حلال و طیب تغذیه کنند و به انجام عمل صالح بپردازند. به گزارش مکارم، در این آیه برای انجام عمل صالح از سه جهت تأکید شده است: از جهت تأثیر تغذیه پاک بر قلب، از جهت تحریک حس [[شکر|شکرگزاری]] و از جهت توجه به اینکه [[خداوند]] ناظر اعمال انسان است. به گفته او «طیب» به معنی هر چیز پاک و پاکیزه در مقابل خبیث (ناپاک) است و راغب گفته است: «طیب در اصل به معنای هر امر لذت بخش است؛ خواه حواس انسان از آن لذت ببرد، خواه روح و جان او» اما در [[شرع]] به معنی چیزی است که پاک و حلال باشد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۵۴–۲۵۷|ج=۱۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۲۹
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مؤمنون | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۸ | ||||
| شماره آیه | ۵۱ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۶۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۱ سوره مؤمنون پنجاه و یکمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به پیامبران دستور داده شده است که غذای پاک و پاکیزه بخورند و اعمال صالح انجام دهند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
يَا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا ۖ إِنِّي بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«اي پيامبران! از خوراكيهاي پاكيزه و حلال بخوريد، و كارهاي شايسته بكنيد، بی‌گمان من از آنچه انجام می‌دهيد آگاهم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«ای پیامبران از پاکیزه‌ها بخورید و کارهای شایسته کنید که من از آنچه می‌کنید آگاهم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه بر اهمیت غذای پاک و حلال تأکید کرده است و در اینجا مخاطب پیامبران هستند که به آنها فرمان داده می‌شود از غذای حلال و طیب تغذیه کنند و به انجام عمل صالح بپردازند. به گزارش مکارم، در این آیه برای انجام عمل صالح از سه جهت تأکید شده است: از جهت تأثیر تغذیه پاک بر قلب، از جهت تحریک حس شکرگزاری و از جهت توجه به اینکه خداوند ناظر اعمال انسان است. به گفته او «طیب» به معنی هر چیز پاک و پاکیزه در مقابل خبیث (ناپاک) است و راغب گفته است: «طیب در اصل به معنای هر امر لذت بخش است؛ خواه حواس انسان از آن لذت ببرد، خواه روح و جان او» اما در شرع به معنی چیزی است که پاک و حلال باشد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۲۸۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۳۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۴۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۴۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۲۵۴–۲۵۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مومنون»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۰۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
