آیه ۸۵ سوره مؤمنون: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۸۵ سوره مؤمنون''' هشتاد و پنجمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در ابتدای این آیه سخن منکران [[معاد]] مطرح شده است که پاسخ [[فطرت|فطری]] آنان به این پرسش که مالکیت زمین و آنچه در آنست؛ | '''آیه ۸۵ سوره مؤمنون''' هشتاد و پنجمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در ابتدای این آیه سخن منکران [[معاد]] مطرح شده است که پاسخ [[فطرت|فطری]] آنان به این پرسش که مالکیت زمین و آنچه در آنست؛ از آن کیست؟ می‌گویند [[الله]]. اما در ادامه آیه به آنان چنین گفته می‌شود: «اکنون که چنین است و خودتان اعتراف می‌کنید؛ پس چرا متذکر نمی‌شوید؟» (و همچنان زنده شدن انسان پس از [[مرگ]] را بعید و دور می‌پندارید.) | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ابتدای این آیه سخن منکران معاد مطرح شده است که پاسخ فطری آنان به این پرسش که مالکیت زمین و آنچه در آنست؛ | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ابتدای این آیه سخن منکران معاد مطرح شده است که پاسخ فطری آنان به این پرسش که مالکیت زمین و آنچه در آنست؛ از آن کیست؟ می‌گویند الله. اما در ادامه آیه به آنان چنین گفته می‌شود: «اکنون که چنین است و خودتان اعتراف می‌کنید؛ پس چرا متذکر نمی‌شوید؟» (و همچنان زنده شدن انسان پس از مرگ را بعید و دور می‌پندارید.)<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۹۵|ج=۱۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۴
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مؤمنون | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۸ | ||||
| شماره آیه | ۸۵ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۷۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۸۵ سوره مؤمنون هشتاد و پنجمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در ابتدای این آیه سخن منکران معاد مطرح شده است که پاسخ فطری آنان به این پرسش که مالکیت زمین و آنچه در آنست؛ از آن کیست؟ می‌گویند الله. اما در ادامه آیه به آنان چنین گفته می‌شود: «اکنون که چنین است و خودتان اعتراف می‌کنید؛ پس چرا متذکر نمی‌شوید؟» (و همچنان زنده شدن انسان پس از مرگ را بعید و دور می‌پندارید.)
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
سَيَقُولُونَ لِلَّهِ ۚ قُلْ أَفَلَا تَذَكَّرُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«خواهند گفت: همه از آن خدايند بگو: آيا پند نمی‌پذيريد و يادآور نمی‌شويد؟»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«زودا که می‌گویند از آن خداست، بگو آیا پند نمی‌گیرید؟»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ابتدای این آیه سخن منکران معاد مطرح شده است که پاسخ فطری آنان به این پرسش که مالکیت زمین و آنچه در آنست؛ از آن کیست؟ می‌گویند الله. اما در ادامه آیه به آنان چنین گفته می‌شود: «اکنون که چنین است و خودتان اعتراف می‌کنید؛ پس چرا متذکر نمی‌شوید؟» (و همچنان زنده شدن انسان پس از مرگ را بعید و دور می‌پندارید.)[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۲۸۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۷۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۴۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۴۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۲۹۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مومنون»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۰۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
