بدون تصویر

آیه ۱۰۶ سوره مؤمنون: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
 
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات آیه}}
{{جعبه اطلاعات آیه}}


'''آیه ۱۰۶ سوره مؤمنون''' صد و ششمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه پاسخ [[گناه‌کاران]] به [[خداوند]] عنوان شده است که آنها اعتراف کرده و می‌گویند: «آری،چنین است. ای پروردگار ما، ولی شقاوت و بدبختی بر ما چیره شد و ما قوم گمراهی بودیم.»
'''آیه ۱۰۶ سوره مؤمنون''' صد و ششمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه پاسخ [[گناه‌کاران]] به [[خداوند]] عنوان شده است که آنها اعتراف کرده و می‌گویند: «آری، چنین است. ای پروردگار ما، ولی شقاوت و بدبختی بر ما چیره شد و ما قوم گمراهی بودیم.»


== متن ==
== متن ==
خط ۱۸: خط ۱۸:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه پاسخ گناه‌کاران به خداوند عنوان شده است که آنها اعتراف کرده و می‌گویند: «آری،چنین است. ای پروردگار ما، ولی شقاوت و بدبختی بر ما چیره شد و ما قوم گمراهی بودیم.» به گزارش مکارم، «شقاوت» ضد «سعادت» است و به معنای فراهم بودن اسباب گرفتاری و [[بلا]]<nowiki/>ست. بر این اساس گناه‌کاران اعتراف می‌کنند که ما به دست خودمان وسایل بدبختی‌مان را فراهم کردیم و گمراه شدیم.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۳۷-۳۳۸|ج=۱۴}}</ref>
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه پاسخ گناه‌کاران به خداوند عنوان شده است که آنها اعتراف کرده و می‌گویند: «آری، چنین است. ای پروردگار ما، ولی شقاوت و بدبختی بر ما چیره شد و ما قوم گمراهی بودیم.» به گزارش مکارم، «شقاوت» ضد «سعادت» است و به معنای فراهم بودن اسباب گرفتاری و [[بلا]]<nowiki/>ست. بر این اساس گناه‌کاران اعتراف می‌کنند که ما به دست خودمان وسایل بدبختی‌مان را فراهم کردیم و گمراه شدیم.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۳۷–۳۳۸|ج=۱۴}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==
خط ۳۹: خط ۳۹:
{{ناوبری آیات}}
{{ناوبری آیات}}
{{قرآن}}
{{قرآن}}
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}}


[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۷

آیه ۱۰۶ سوره مؤمنون
مشخصات قرآنی
نام سورهمؤمنون
تعداد آیات سوره۱۱۸
شماره آیه۱۰۶
شماره جزء۱۸
شماره حزب۷۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۱۰۶ سوره مؤمنون صد و ششمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه پاسخ گناه‌کاران به خداوند عنوان شده است که آنها اعتراف کرده و می‌گویند: «آری، چنین است. ای پروردگار ما، ولی شقاوت و بدبختی بر ما چیره شد و ما قوم گمراهی بودیم.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ آیهٔ ۱۰۶ از سورهٔ ۲۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«می‌گويند: پروردگارا! بدبختي ما بر ما چيره شد، و گروهي گمراه بوديم»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«گویند پروردگارا شقاوت ما بر ما چیره شد و قومی گمراه بودیم‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه پاسخ گناه‌کاران به خداوند عنوان شده است که آنها اعتراف کرده و می‌گویند: «آری، چنین است. ای پروردگار ما، ولی شقاوت و بدبختی بر ما چیره شد و ما قوم گمراهی بودیم.» به گزارش مکارم، «شقاوت» ضد «سعادت» است و به معنای فراهم بودن اسباب گرفتاری و بلاست. بر این اساس گناه‌کاران اعتراف می‌کنند که ما به دست خودمان وسایل بدبختی‌مان را فراهم کردیم و گمراه شدیم.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.