آیه ۲۲ سوره انسان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۲ سوره انسان''' بیست و دومین [[آیه]] از هفتاد و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۲۲ سوره انسان''' بیست و دومین [[آیه]] از هفتاد و ششمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. مخاطب این آیه [[ابرار]] هستند که به آنها گفته می‌شود: «این نعمت‌های بی‌نظیر پاداش اعمال شماست و سعی و تلاش شما در راه بندگی مورد قبول واقع شده است.» | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] برای دفع این تصور که کسی فکر نکند که این پاداش‌ها و مواهب را بی حساب به افراد می‌دهند؛ با مخاطب قرار دادن ابرار، بهره‌مندی‌شان از این [[نعمت|نعمات]] را اعمال نیک آنان برشمرده و بیان می‌دارد که اعمال و [[عبادت|عبادات]]<nowiki/>شان مورد قبول [[خداوند]] قرار گرفته است. بنابه نظر برخی [[تفسیر قرآن|مفسران]] مافوق همه این نعمت‌ها، همین تشکر و قدردانی خداوند از ابرار است که بالاتر از آن نعمت و پاداشی در [[بهشت]] نیست. به گزارش مکارم، به کار بردن فعل «کان» در اینجا، اشاره به این مطلب است که این نعمت‌ها از قبل برای ابرار و بهشتیان فراهم شده است. چراکه کسی که به میهمان خود بسیار اهمیت می‌دهد؛ وسایل پذیرایی از او را نیز از مدت‌ها پیش آماده می‌کند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۷۳–۳۷۴|ج=۲۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۴۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | انسان | ||||
| تعداد آیات سوره | ۳۱ | ||||
| شماره آیه | ۲۲ | ||||
| شماره جزء | ۲۹ | ||||
| شماره حزب | ۱۱۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۲ سوره انسان بیست و دومین آیه از هفتاد و ششمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. مخاطب این آیه ابرار هستند که به آنها گفته می‌شود: «این نعمت‌های بی‌نظیر پاداش اعمال شماست و سعی و تلاش شما در راه بندگی مورد قبول واقع شده است.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
إِنَّ هَٰذَا كَانَ لَكُمْ جَزَاءً وَكَانَ سَعْيُكُمْ مَشْكُورًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بدون شک این (نعمت‌ها) پاداش شما است و تلاشتان پذیرفته شده است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«این پاداشی برای شماست و سعی شما مشکور است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن برای دفع این تصور که کسی فکر نکند که این پاداش‌ها و مواهب را بی حساب به افراد می‌دهند؛ با مخاطب قرار دادن ابرار، بهره‌مندی‌شان از این نعمات را اعمال نیک آنان برشمرده و بیان می‌دارد که اعمال و عباداتشان مورد قبول خداوند قرار گرفته است. بنابه نظر برخی مفسران مافوق همه این نعمت‌ها، همین تشکر و قدردانی خداوند از ابرار است که بالاتر از آن نعمت و پاداشی در بهشت نیست. به گزارش مکارم، به کار بردن فعل «کان» در اینجا، اشاره به این مطلب است که این نعمت‌ها از قبل برای ابرار و بهشتیان فراهم شده است. چراکه کسی که به میهمان خود بسیار اهمیت می‌دهد؛ وسایل پذیرایی از او را نیز از مدت‌ها پیش آماده می‌کند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انسان، هفتاد و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره الرحمن و پیش از سوره طلاق نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند. در سوره انسان، دو یا سه آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۷۵۶.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۱۸۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۷۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۷۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۳۷۳–۳۷۴.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره انسان»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۷۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
