آیه ۲۰ سوره مؤمنون: تفاوت میان نسخه‌ها
(+ رده:آیه‌های مکی قرآن (هاتکت)) |
(ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۰ سوره مؤمنون''' بیستمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۲۰ سوره مؤمنون''' بیستمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. در متن آیه اشاره شده است به درخت زیتون، محصول دیگری که به وسیله آب باران از زمین می‌روید. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که [[قرآن]] به یکی دیگر از درختانی که به برکت باران رشد می‌کند؛ اشاره دارد که نام این درخت و میوهٔ آن زیتون و محل رویش آن در «طور سیناء» است که از زیتون روغن می‌گیرند و به عنوان نان خورش مورد استفاده قرار می‌گیرد. به گزارش مکارم، دربارهٔ «طور سیناء» دو احتمال بیان شده است: نخست اینکه منظور همان «[[کوه طور]]» است که در آنجا درخت زیتون می‌روید. احتمال دوم اینکه این کلمه جنبه توصیفی دارد و به معنای «کوه پربرکت» یا «کوه پردرخت» یا «کوه زیبا» تفسیر شده است. به گفته او، برشمردن این سه میوه (خرما، انگور و زیتون) در آیات اخیر، به این دلیل است که این میوه‌ها ارزش غذایی بالایی دارند و برای بدن انسان بسیار مفید و مؤثر هستند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۲۰–۲۲۱|ج=۱۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۲۲
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مؤمنون | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۸ | ||||
| شماره آیه | ۲۰ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۶۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۰ سوره مؤمنون بیستمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در متن آیه اشاره شده است به درخت زیتون، محصول دیگری که به وسیله آب باران از زمین می‌روید.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَشَجَرَةً تَخْرُجُ مِنْ طُورِ سَيْنَاءَ تَنْبُتُ بِالدُّهْنِ وَصِبْغٍ لِلْآكِلِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و همچنين با آن درختي پديدار كرديم كه در كوه طور سينا می‌رويد (و) روغن و نان خورشي براي خورندگان بر می‌آورد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و [همچنین] درختی که از طور سینا می‌روید و روغن [زیتون] برمی‌آورد و نیز نان خورشی برای خورندگان»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن به یکی دیگر از درختانی که به برکت باران رشد می‌کند؛ اشاره دارد که نام این درخت و میوهٔ آن زیتون و محل رویش آن در «طور سیناء» است که از زیتون روغن می‌گیرند و به عنوان نان خورش مورد استفاده قرار می‌گیرد. به گزارش مکارم، دربارهٔ «طور سیناء» دو احتمال بیان شده است: نخست اینکه منظور همان «کوه طور» است که در آنجا درخت زیتون می‌روید. احتمال دوم اینکه این کلمه جنبه توصیفی دارد و به معنای «کوه پربرکت» یا «کوه پردرخت» یا «کوه زیبا» تفسیر شده است. به گفته او، برشمردن این سه میوه (خرما، انگور و زیتون) در آیات اخیر، به این دلیل است که این میوه‌ها ارزش غذایی بالایی دارند و برای بدن انسان بسیار مفید و مؤثر هستند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۲۶۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۲۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۴۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۴۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۲۲۰–۲۲۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مومنون»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۰۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
