آیه ۴۱ سوره مؤمنون: تفاوت میان نسخه‌ها
(+ رده:آیه‌های مکی قرآن (هاتکت)) |
(ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۴۱ سوره مؤمنون''' چهل و یکمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۴۱ سوره مؤمنون''' چهل و یکمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. [[قرآن]] در این آیه به نزول [[عذاب]] بر آن قوم سرکش اشاره کرده است که خداوند آنها را به‌وسیله صاعقه هلاک نمود. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در این آیه بیان می‌کند که [[خداوند]] بر آن قوم ستم‌کار صاعقه‌ای مرگبار فرود آورد و تمام آن سرزمین را نابود کرد. ساکنین آنجا نیز بدون اینکه فرصت فرار و خارج شدن از خانه‌هایشان را داشته باشند؛ در همان خانه‌ها [[مدفون]] شدند و همگی هلاک گردیدند. به گزارش مکارم، «غثاء» به معنی گیاهان خشکیده‌ای است که به شکل درهم ریخته بر روی سیلاب قرار می‌گیرند. به عقیده او تشبیه اجساد بی‌جان آنها به «غثاء» اشاره به نهایت ضعف، ناتوانی، درهم‌شکستگی و بی‌ارزشی آنان است. چنان‌که خاشاک روی سیلاب از هر چیزی بی‌ارزش‌تر و سبک‌تر است که نه از خود اراده‌ای دارد و نه پس از فروکش کردن سیلاب چیزی از آن باقی می‌ماند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۳۹–۲۴۲|ج=۱۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مکی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۲۶
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مؤمنون | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۸ | ||||
| شماره آیه | ۴۱ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۶۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۱ سوره مؤمنون چهل و یکمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در این آیه به نزول عذاب بر آن قوم سرکش اشاره کرده است که خداوند آنها را به‌وسیله صاعقه هلاک نمود.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ بِالْحَقِّ فَجَعَلْنَاهُمْ غُثَاءً ۚ فَبُعْدًا لِلْقَوْمِ الظَّالِمِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ناگهان صداي بلند (و مرگبار، آنان را به سبب استقامتي كه در برابر حق داشتند) فرا گرفت و آنان را (مانند) خاشاكي كه بر آب افتاده است گردانيديم، پس نفرين بر گروه ستمكاران»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آنگاه بانگ مرگبار آنان را به حق فرو گرفت، و آنگاه آنان را همچون خاشاک گرداندیم، نفرین بر ستم‌پیشگان [مشرک]»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در این آیه بیان می‌کند که خداوند بر آن قوم ستم‌کار صاعقه‌ای مرگبار فرود آورد و تمام آن سرزمین را نابود کرد. ساکنین آنجا نیز بدون اینکه فرصت فرار و خارج شدن از خانه‌هایشان را داشته باشند؛ در همان خانه‌ها مدفون شدند و همگی هلاک گردیدند. به گزارش مکارم، «غثاء» به معنی گیاهان خشکیده‌ای است که به شکل درهم ریخته بر روی سیلاب قرار می‌گیرند. به عقیده او تشبیه اجساد بی‌جان آنها به «غثاء» اشاره به نهایت ضعف، ناتوانی، درهم‌شکستگی و بی‌ارزشی آنان است. چنان‌که خاشاک روی سیلاب از هر چیزی بی‌ارزش‌تر و سبک‌تر است که نه از خود اراده‌ای دارد و نه پس از فروکش کردن سیلاب چیزی از آن باقی می‌ماند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۲۷۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۳۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۴۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۴۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۲۳۹–۲۴۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مومنون»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۰۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
