آیه ۴۹ سوره مؤمنون: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۴۹ سوره مؤمنون''' چهل و نهمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به [[کتاب آسمانی]] [[تورات]] که کتاب [[هدایت]] [[بنیاسرائیل]] بود و [[خداوند]] آن را به [[موسی]] داده؛ اشاره شده است. | '''آیه ۴۹ سوره مؤمنون''' چهل و نهمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به [[کتاب آسمانی]] [[تورات]] که کتاب [[هدایت]] [[بنیاسرائیل]] بود و [[خداوند]] آن را به [[موسی]] داده؛ اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: پس از نابود شدن [[فرعون|فرعونیان]]، خداوند برای هدایت و [[تربیت]] قوم بنیاسرائیل، به پیامبرش موسی، کتاب تورات را عطا کرد تا آنان به بیراهه و گمراهی نروند. به گزارش مکارم، در آیات گذشته چون سخن از مبارزه موسی و [[هارون]] با فرعونیان بود؛ ضمایر آیات به شکل [[تثنیه]] آورده شده بود. اما در این آیه، چونکه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند: پس از نابود شدن [[فرعون|فرعونیان]]، خداوند برای هدایت و [[تربیت]] قوم بنیاسرائیل، به پیامبرش موسی، کتاب تورات را عطا کرد تا آنان به بیراهه و گمراهی نروند. به گزارش مکارم، در آیات گذشته چون سخن از مبارزه موسی و [[هارون]] با فرعونیان بود؛ ضمایر آیات به شکل [[تثنیه]] آورده شده بود. اما در این آیه، چونکه دربارهٔ تورات سخن گفته میشود؛ تنها به موسی اشاره شده است. چراکه او [[پیامبر]] [[اولواالعزم]] و صاحب [[شریعت]] بوده و هنگام نزول تورات تنها موسی در «[[کوه طور]]» بود و هارون در میان گروه بنیاسرائیل در شهر باقی مانده بود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۵۰|ج=۱۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۲۷
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | مؤمنون | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۱۸ | ||||
شماره آیه | ۴۹ | ||||
شماره جزء | ۱۸ | ||||
شماره حزب | ۶۹ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۹ سوره مؤمنون چهل و نهمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به کتاب آسمانی تورات که کتاب هدایت بنیاسرائیل بود و خداوند آن را به موسی داده؛ اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و به موسي كتاب داديم تا شايد راهياب گردند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و به راستی به موسی کتاب آسمانی دادیم، باشد که هدایت یابند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: پس از نابود شدن فرعونیان، خداوند برای هدایت و تربیت قوم بنیاسرائیل، به پیامبرش موسی، کتاب تورات را عطا کرد تا آنان به بیراهه و گمراهی نروند. به گزارش مکارم، در آیات گذشته چون سخن از مبارزه موسی و هارون با فرعونیان بود؛ ضمایر آیات به شکل تثنیه آورده شده بود. اما در این آیه، چونکه دربارهٔ تورات سخن گفته میشود؛ تنها به موسی اشاره شده است. چراکه او پیامبر اولواالعزم و صاحب شریعت بوده و هنگام نزول تورات تنها موسی در «کوه طور» بود و هارون در میان گروه بنیاسرائیل در شهر باقی مانده بود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۲۷۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۳۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۴۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۴۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۲۵۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مومنون»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۰۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.