آیه ۹ سوره قلم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۹ سوره قلم''' نهمین [[آیه]] از شصت و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۹ سوره قلم''' نهمین [[آیه]] از شصت و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به تلاشهای [[کافران]] برای به سازش کشاندن [[محمد|پیامبر اسلام]] اشاره شده و [[قرآن]] به محمد فرمان میدهد که «هرگز با آنها سازش نکن و نرمش نشان نده.» به گزارش مکارم مفسر شیعی، [[شأن نزول]] آیه مربوط به زمانی است که بزرگان [[مکه]] از محمد خواستند از آیین [[شرک]] و [[بتپرستی]] آنان پیروی کند ولی خداوند با نزول این آیه، او را از انجام این کار نهی کرد. به گزارش او، در [[آیه ۴۹ سوره مائده]] نیز به این درخواستها و فرمان خدا بر عدم اطاعت از [[شرک|مشرکان]] اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که کافران بارها سعی داشتند که با طرح پیشنهادهای مختلف و دعوت محمد به پرستیدن بتها و در نتیجه سازش با مشرکان، او را از [[تبلیغ]] [[دین]] [[اسلام]] بازدارند که این آیه در برابر تلاشهای آنان نازل شد و پیامبر را از انجام چنین کاری نهی کرد. به گزارش او، «یُدهِنون» (از ماده مداهنه) در اینجا به معنی نرمش و انعطاف خرج دادن است که معمولاً درباره انعطافهای مذموم بهکار میرود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۸۳-۳۸۵|ج=۲۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == |
نسخهٔ ۱۰ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۰
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | قلم | ||||
تعداد آیات سوره | ۵۲ | ||||
شماره آیه | ۹ | ||||
شماره جزء | ۲۹ | ||||
شماره حزب | ۱۱۳ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹ سوره قلم نهمین آیه از شصت و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به تلاشهای کافران برای به سازش کشاندن پیامبر اسلام اشاره شده و قرآن به محمد فرمان میدهد که «هرگز با آنها سازش نکن و نرمش نشان نده.» به گزارش مکارم مفسر شیعی، شأن نزول آیه مربوط به زمانی است که بزرگان مکه از محمد خواستند از آیین شرک و بتپرستی آنان پیروی کند ولی خداوند با نزول این آیه، او را از انجام این کار نهی کرد. به گزارش او، در آیه ۴۹ سوره مائده نیز به این درخواستها و فرمان خدا بر عدم اطاعت از مشرکان اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«آنان دوست میدارند که نرمش و سازششان دهی تا آنا هم نرمش و سازش از خود نشان دهند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«خوش دارند که با آنان سازگاری کنی تا با تو سازگاری کنند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که کافران بارها سعی داشتند که با طرح پیشنهادهای مختلف و دعوت محمد به پرستیدن بتها و در نتیجه سازش با مشرکان، او را از تبلیغ دین اسلام بازدارند که این آیه در برابر تلاشهای آنان نازل شد و پیامبر را از انجام چنین کاری نهی کرد. به گزارش او، «یُدهِنون» (از ماده مداهنه) در اینجا به معنی نرمش و انعطاف خرج دادن است که معمولاً درباره انعطافهای مذموم بهکار میرود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره قلم، شصت و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دومی سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره علق و پیش از سوره مزمل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، بیست آیه (آیات ۱۷ تا ۳۳ و ۴۸ تا ۵۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره قلم، دو آیه (آیات ۴۴ و ۴۵) منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۰۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۹: ۶۱۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۶۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۶۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۴: ۳۸۳-۳۸۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره قلم»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۲۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.