![]() |
مسابقه سال اسلامیکال |
همزمان با آغاز ماه رمضان، مسابقه سال اسلامیکال با هدف معرفی اسلامیکال و توسعه مقالات در زمینه اسلامی آغاز شدهاست. علاقهمندان به شرکت در این مسابقه میتوانند تا پایان ماه رمضان ۱۴۴۶ قمری برای آن نامنویسی کنند. فهرستی از مقالات پیشنهادی جهت ایجاد در اینجا وجود دارد |
آیه ۲۱ سوره معارج: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۱ سوره معارج''' بیست و یکمین [[آیه]] از هفتادمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به سومین صفت ناپسند انسانها اشاره شده و آنان را کسانی میداند که در خوبیها و رسیدن [[ | '''آیه ۲۱ سوره معارج''' بیست و یکمین [[آیه]] از هفتادمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن بهشمار میآید. در این آیه به سومین صفت ناپسند انسانها اشاره شده و آنان را کسانی میداند که در خوبیها و رسیدن [[نعمت]]<nowiki/>ها [[بخل]] میورزند و از دادن نعمت به دیگران دریغ میکنند. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه به سومین صفت ناپسند انسانها اشاره شده و آنان را کسانی میداند که در خوبیها و رسیدن نعمتها بخل میورزند و از دادن نعمت به دیگران دریغ میکنند. به گزارش او، برخی از مفسران لغت «هلوع» را «حریص» و گروهی آن را «کم طاقت» | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه به سومین صفت ناپسند انسانها اشاره شده و آنان را کسانی میداند که در خوبیها و رسیدن نعمتها بخل میورزند و از دادن نعمت به دیگران دریغ میکنند. به گزارش او، برخی از مفسران لغت «هلوع» را «حریص» و گروهی آن را «کم طاقت» گفتهاند؛ بنابراین بر اساس [[تفسیر قرآن|تفسیر]] اول «حرص، جزع و بخل» سه صفت مذموم انسان برشمرده شده است و بنابر تفسیر دوم، دو صفت «جزع و بخل» در آیات بعدی، تفسیر کلمه «هلوع» هستند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۸|ج=۲۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۵۰
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | معارج | ||||
تعداد آیات سوره | ۴۴ | ||||
شماره آیه | ۲۱ | ||||
شماره جزء | ۲۹ | ||||
شماره حزب | ۱۱۴ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۱ سوره معارج بیست و یکمین آیه از هفتادمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در این آیه به سومین صفت ناپسند انسانها اشاره شده و آنان را کسانی میداند که در خوبیها و رسیدن نعمتها بخل میورزند و از دادن نعمت به دیگران دریغ میکنند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و چون خوبی بدو رو کند بخیل میگردد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و چون خیر به او رسد، بازدارنده است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که در این آیه به سومین صفت ناپسند انسانها اشاره شده و آنان را کسانی میداند که در خوبیها و رسیدن نعمتها بخل میورزند و از دادن نعمت به دیگران دریغ میکنند. به گزارش او، برخی از مفسران لغت «هلوع» را «حریص» و گروهی آن را «کم طاقت» گفتهاند؛ بنابراین بر اساس تفسیر اول «حرص، جزع و بخل» سه صفت مذموم انسان برشمرده شده است و بنابر تفسیر دوم، دو صفت «جزع و بخل» در آیات بعدی، تفسیر کلمه «هلوع» هستند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره معارج، هفتادمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره حاقه و پیش از سوره نبأ نازل شد. از مجموع آیات این سوره، سه آیه اول از آن را مدنی و الباقی را مکی دانستهاند. در سوره معارج، یک یا دو آیه منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۰: ۶۴۴.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۱۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۶۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۶۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۵: ۲۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره معارج»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۷۸.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.