آیه ۲۷ سوره مؤمنون: تفاوت میان نسخه‌ها
(+ رده:آیههای مکی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۷ سوره مؤمنون''' بیست و هفتمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۲۷ سوره مؤمنون''' بیست و هفتمین [[آیه]] از بیست و سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مکی و مدنی|مکی]] آن به‌شمار می‌آید.متن آیه اشاره دارد به پاسخ [[خداوند]] به درخواست و [[دعا|دعای]] [[نوح]] که به او فرمان داد کشتی بسازد و از همه حیوانات یک جفت (نر و ماده) را سوار بر آن کند. [[قرآن]] این فرمان را به عنوان مقدمه‌ای برای [[عذاب]] [[قوم نوح]] بیان نموده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه فرمان خداوند به نوح را چنین بیان می‌کند: «ما به نوح وحی فرستادیم که کشتی را در حضور ما و طبق فرمان ما بساز.» به گزارش مکارم، تعابیر «بأعیینا» و «وحینا» نشان می‌دهد که تلاش و سعی نوح تحت پوشش حمایت خداوند بوده و نوح نیز طرز ساخت کشتی را از طریق وحی آموخته است. در ادامه آیه به نشانه فرارسیدن زمان [[عذاب]] اشاره و فرمان‌های دیگری به او داده شده است: «نشانه‌اش این است که آب از تنور خواهد جوشید؛ بلافاصله از تمام انواع حیوانات یک جفت نر و ماده انتخاب و سوار بر کشتی کن. سپس خانواده و دوستان با [[ایمان|ایمانت]] را بر کشتی سوار کن و درباره [[ظالمان|ستم‌گران]] با من گفتگو نکن که آنها همگی غرق خواهند شد.» به گفته مکارم، این جملات به عنوان اخطار به نوح بیان شده که نوح درخواست [[شفاعت]] درباره آنان (ظالمان) را نکند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۲۳۰|ج=۱۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۳۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۲۶
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مؤمنون | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۸ | ||||
| شماره آیه | ۲۷ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۶۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۷ سوره مؤمنون بیست و هفتمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید.متن آیه اشاره دارد به پاسخ خداوند به درخواست و دعای نوح که به او فرمان داد کشتی بسازد و از همه حیوانات یک جفت (نر و ماده) را سوار بر آن کند. قرآن این فرمان را به عنوان مقدمه‌ای برای عذاب قوم نوح بیان نموده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
فَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا فَإِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ ۙ فَاسْلُكْ فِيهَا مِنْ كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَنْ سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ ۖ وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا ۖ إِنَّهُمْ مُغْرَقُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس به او وحي كرديم كه زير نظر و فرمان ما كشتي را بساز، پس هرگاه فرمان ما صادر شد و آب از تنور بر جوشيد، بلافاصله از همة حيوانات از هر نوعي جفتي (نر و ماده) را سوار كشتي كن و خانوادهات را نيز سواركن، مگر كسي از آنان كه وعدة (حق) از پيش بر او مقرر شده است، و دربارة كساني كه ستم ورزيده‌اند با من سخن مگو، بی‌گمان آنان غرق شدنی‌اند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«آنگاه به او وحی کردیم که کشتی را زیر نظر ما و با وحی ما بساز، و چون فرمان ما در رسید و [آب از] تنور فوران کرد، در آن از هر [جانوری] جفتی دوگانه راه بده، و نیز خانوادهات را مگر کسی از ایشان که حکم [ما] از پیش درباره او تحقق یافته است، و درباره کسانی که ستم [و شرک]ورزیده‌اند، با من سخن مگو که ایشان غرق شدنی‌اند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه فرمان خداوند به نوح را چنین بیان می‌کند: «ما به نوح وحی فرستادیم که کشتی را در حضور ما و طبق فرمان ما بساز.» به گزارش مکارم، تعابیر «بأعیینا» و «وحینا» نشان می‌دهد که تلاش و سعی نوح تحت پوشش حمایت خداوند بوده و نوح نیز طرز ساخت کشتی را از طریق وحی آموخته است. در ادامه آیه به نشانه فرارسیدن زمان عذاب اشاره و فرمان‌های دیگری به او داده شده است: «نشانه‌اش این است که آب از تنور خواهد جوشید؛ بلافاصله از تمام انواع حیوانات یک جفت نر و ماده انتخاب و سوار بر کشتی کن. سپس خانواده و دوستان با ایمانت را بر کشتی سوار کن و درباره ستم‌گران با من گفتگو نکن که آنها همگی غرق خواهند شد.» به گفته مکارم، این جملات به عنوان اخطار به نوح بیان شده که نوح درخواست شفاعت درباره آنان (ظالمان) را نکند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۲۷۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۳: ۳۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۴۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۴۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۲۳۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مومنون»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۰۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
