آیه ۸ سوره مؤمنون

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۸ سوره مؤمنون
مشخصات قرآنی
نام سورهمؤمنون
تعداد آیات سوره۱۱۸
شماره آیه۸
شماره جزء۱۸
شماره حزب۶۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۸ سوره مؤمنون هشتمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. حفظ و ادای امانت و وفای به عهد پنجمین و ششمین نشانه مومنان است که در این آیه به آن اشاره شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ آیهٔ ۸ از سورهٔ ۲۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و كساني كه امانتها و پيمانهايشان را رعايت می‌كنند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و نیز [رستگار شوند] کسانی که رعایتگر امانتهایشان و پیمانهایشان هستند»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که برطبق متن آیه، حفظ و ادای امانت و وفاداری به عهد و پیمان در برابر خدا و خلق خدا از برجسته‌ترین صفات مومنان است. به گزارش او، مفهوم وسیع امانت شامل امانت‌های خدا، پیامبران و مردم است که مصداق‌های بارز آنها دین و آیین حق، کتاب‌های آسمانی، دستورات پیامبران و اوصیای آنان، اموال، فرزندان، پست‌ها و مقام‌ها هستند. به گفته مکارم، در بعضی روایات امانت «امامت امامان معصوم» ذکر شده که هر امامی به امام پس از خود می‌سپارد. گاهی نیز امانت به مطلق حکومت و ولایت گفته شده است. به باور وی، تعبیر به رعایت امانت هم شامل ادا می‌شود و هم محافظت و مراقبت از آن. همچنین دلیل عمومیت عهد تعبیراتی است که در آیات دیگر قرآن از جمله آیه ۹۱ سوره نحل آمده است: «به عهد خدا وفا کنید؛ هنگامیکه عهد و پیمان بستید.»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.