آیه ۵۱ سوره مؤمنون

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۳۶ توسط Roshana (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۵۱ سوره مؤمنون
مشخصات قرآنی
نام سورهمؤمنون
تعداد آیات سوره۱۱۸
شماره آیه۵۱
شماره جزء۱۸
شماره حزب۶۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۵۱ سوره مؤمنون پنجاه و یکمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، به پیامبران دستور داده شده است که غذای پاک و پاکیزه بخورند و اعمال صالح انجام دهند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 يَا أَيُّهَا الرُّسُلُ كُلُوا مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَاعْمَلُوا صَالِحًا ۖ إِنِّي بِمَا تَعْمَلُونَ عَلِيمٌ آیهٔ ۵۱ از سورهٔ ۲۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«اي پيامبران! از خوراكيهاي پاكيزه و حلال بخوريد، و كارهاي شايسته بكنيد، بی‌گمان من از آنچه انجام می‌دهيد آگاهم»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«ای پیامبران از پاکیزه‌ها بخورید و کارهای شایسته کنید که من از آنچه می‌کنید آگاهم‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در این آیه بر اهمیت غذای پاک و حلال تأکید کرده است و در اینجا مخاطب پیامبران هستند که به آنها فرمان داده می‌شود از غذای حلال و طیب تغذیه کنند و به انجام عمل صالح بپردازند. به گزارش مکارم، در این آیه برای انجام عمل صالح از سه جهت تأکید شده است: از جهت تأثیر تغذیه پاک بر قلب، از جهت تحریک حس شکرگزاری و از جهت توجه به اینکه خداوند ناظر اعمال انسان است. به گفته او «طیب» به معنی هر چیز پاک و پاکیزه در مقابل خبیث (ناپاک) است و راغب گفته است: «طیب در اصل به معنای هر امر لذت بخش است؛ خواه حواس انسان از آن لذت ببرد، خواه روح و جان او» اما در شرع به معنی چیزی است که پاک و حلال باشد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.