آیه ۷ سوره قلم

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۰ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۴۹ توسط Roshana (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۷ سوره قلم
مشخصات قرآنی
نام سورهقلم
تعداد آیات سوره۵۲
شماره آیه۷
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۳
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۷ سوره قلم هفتمین آیه از شصت و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به آگاهی خداوند از هدایت شدگان و گمراهان راه حق اشاره شده و قرآن به پیامبر اسلام اطمینان می‌دهد که راه او راه هدایت و راه مخالفانش ضلالت و گمراهی است. مکارم مفسر شیعی، در شأن نزول آیه روایتی را به این مضمون نقل کرده است: «هنگامیکه قریش دیدند محمد، علی را بر سایرین مقدم می‌دارد؛ به پیامبر نسبت دیوانگی (لقب مفتون) دادند. خداوند آیات ابتدایی سوره قلم را نازل کرده و این نسبت را از محمد نفی کرد. سپس در اینجا (آیه هفتم) از باب تعیین مصداق، در مورد قوم گمراه به قریشیان و برای گروه هدایت‌یافتگان به علی اشاره کرده است.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ آیهٔ ۷ از سورهٔ ۶۸ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«بی‌گمان پروردگارت به کسی‌که از راهش بی‌راه شده داناتر است و او به راه‌یافتگان (هم) داناتر می‌باشد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«بی‌گمان پروردگارت به کسی که از راه او گم گشته و به رهیافتگان آگاه‌تر است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه به آگاهی خداوند از هدایت شدگان و گمراهان راه حق اشاره شده و قرآن به پیامبر اسلام اطمینان می‌دهد که راه او راه هدایت و راه مخالفانش ضلالت و گمراهی است. مکارم مفسر شیعی، در شأن نزول آیه روایتی را به این مضمون نقل کرده است: «هنگامیکه قریش دیدند محمد، علی را بر سایرین مقدم می‌دارد؛ به پیامبر نسبت دیوانگی (لقب مفتون) دادند. خداوند آیات ابتدایی سوره قلم را نازل کرده و این نسبت را از محمد نفی کرد. سپس در اینجا (آیه هفتم) از باب تعیین مصداق، در مورد قوم گمراه به قریشیان و برای گروه هدایت‌یافتگان به علی اشاره کرده است.»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قلم، شصت و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دومی سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره علق و پیش از سوره مزمل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، بیست آیه (آیات ۱۷ تا ۳۳ و ۴۸ تا ۵۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره قلم، دو آیه (آیات ۴۴ و ۴۵) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.