آیه ۶۱ سوره مؤمنون
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مؤمنون | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۸ | ||||
| شماره آیه | ۶۱ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۶۹ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۱ سوره مؤمنون شصت و یکمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیات قبل که به شرح صفات مومنان و سبقت‌گیرندگان به خیرات پرداخته بود؛ در این آیه دو صفت دیگر برای آنان گفته شده است: «چنین کسانی هستند که در خیرات سرعت می‌کنند و از دیگران سبقت می‌گیرند.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
أُولَٰئِكَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَهُمْ لَهَا سَابِقُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«چنين كساني براي انجام خوبيها می‌شتابند و در انجام آن پيشتازند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«اینانند که در خیرات می‌کوشند و هم ایشان در آن پیشتازند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در ادامه آیات گذشته تنها مومنان را سرعت و سبقت‌گیرنده در خیرات می‌داند، نه آن مخالفان دین و نازپروردگان در تنعم. به نوشته او، تعبیر به «یسارعون» به معنی سرعت برای پیشی گرفتن از یکدیگر، تعبیر جالبی است که مؤمنان را در حال شرکت در یک مسابقه ترسیم می‌کند که برای رسیدن به سعادت و پیروزی و با انجام اعمال صالح از یکدیگر سبقت می‌گیرند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۲۸۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۴۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۴۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۴۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۲۶۵.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مومنون»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۰۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
