بدون تصویر

آیه ۳۱ سوره قلم

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱۵ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۳:۰۶ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۳۱ سوره قلم
مشخصات قرآنی
نام سورهقلم
تعداد آیات سوره۵۲
شماره آیه۳۱
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۳
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۳۱ سوره قلم سی و یکمین آیه از شصت و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در ادامه داستان «اصحاب الجنة» در این آیه چنین می‌گوید: «آنها فریادشان بلند شد و گفتند: وای بر ما که طغیان‌گر بودیم.» به گزارش مکارم مفسر شیعی، صاحبان باغ پس از اعتراف به ظلم، در اینجا اعتراف به طغیان می‌کنند و این سخن آنان نشان‌دهنده آن است که طغیان مرحله‌ای بالاتر از ظلم و ستم است. چراکه ستم‌کار ممکن است اصل قانون را بپذیرد، ولی بر اثر هوای نفس دست به ظلم بزند؛ اما فرد سرکش و طاغی از همان ابتدا قانون را زیرپا می‌گذارد. به عقیده او «ظلم» برای اشاره به ستم بر خویش و «طغیان» برای اشاره به تجاوز به دیگران به‌کار رفته است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 قَالُوا يَا وَيْلَنَا إِنَّا كُنَّا طَاغِينَ آیهٔ ۳۱ از سورهٔ ۶۸ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«گفتند: وای بر ما به‌راستی که ما طغیانگر بوده‌ایم»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«گفتند وای بر ما، ما سرکش بوده‌ایم‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن در ادامه داستان «اصحاب الجنة» در این آیه چنین می‌گوید: «آنها فریادشان بلند شد و گفتند وای بر ما که طغیان‌گر بودیم.» به گزارش مکارم، صاحبان باغ پس از اعتراف به ظلم، در اینجا اعتراف به طغیان می‌کنند و این سخن آنان نشان‌دهنده آن است که طغیان مرحله‌ای بالاتر از ظلم و ستم است. چراکه ستم‌کار ممکن است اصل قانون را بپذیرد، ولی بر اثر هوای نفس دست به ظلم بزند؛ اما فرد سرکش و طاغی از همان ابتدا قانون را زیرپا می‌گذارد. به عقیده او «ظلم» برای اشاره به ستم بر خویش و «طغیان» برای اشاره به تجاوز به دیگران به‌کار رفته است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره قلم، شصت و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، دومی سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره علق و پیش از سوره مزمل نازل شد. از مجموع آیات این سوره، بیست آیه (آیات ۱۷ تا ۳۳ و ۴۸ تا ۵۰) از آن را مدنی و الباقی را مکی دانسته‌اند. در سوره قلم، دو آیه (آیات ۴۴ و ۴۵) منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.