بدون تصویر

آیه ۲۵ سوره انسان

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۱ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۴۱ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲۵ سوره انسان
مشخصات قرآنی
نام سورهانسان
تعداد آیات سوره۳۱
شماره آیه۲۵
شماره جزء۲۹
شماره حزب۱۱۶
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۵ سوره انسان بیست و پنجمین آیه از هفتاد و ششمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. قرآن برای پیمودن راه پر مشقت و غلبه بر مشکلات راه تبلیغ دین، دو راه‌کار را به پیامبر معرفی می‌کند. اولین راه که در این آیه به آن اشاره شده، ذکر و یادآوری نام خداوند در صبح و شام است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 وَاذْكُرِ اسْمَ رَبِّكَ بُكْرَةً وَأَصِيلًا آیهٔ ۲۵ از سورهٔ ۷۶ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«و نام پروردگارت را صبح و شام یاد کن»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«و هر بامداد و شامگاهی نام پروردگارت را یاد کن‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که ذکر و به یاد خدا بودن در هر صبح و شب اولین راه‌کاری است که قرآن برای قدم گذاشتن در راه تبلیغ دین و صبر بر سختی‌های این راه مطرح می‌کند. به گزارش وی، «بکرة» به معنی آغاز روز و «اصیل» به معنی شامگاهان و ساعات آخر روز است. به عقیده او، این آیه و آیه بعد در حقیقت بیانگر توجه مستمر به ذات خداوندهستند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره انسان، هفتاد و ششمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، نود و هشتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره الرحمن و پیش از سوره طلاق نازل شد. این سوره را مدنی دانسته‌اند. در سوره انسان، دو یا سه آیه منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.