آیه ۹۲ سوره مؤمنون
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مؤمنون | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۸ | ||||
| شماره آیه | ۹۲ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۷۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹۲ سوره مؤمنون نود و دومین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در آیه مورد بحث پاسخ دیگری به باور اشتباه مشرکان می‌دهد و می‌گوید: «خداوند از عالم غیب و شهود آگاه است و هرگز چیزی را که شما با نام خدایان ادعا می‌کنید؛ سراغ ندارد.» این آیه از نظر مفهوم و محتوا نظیر آیه ۱۸ سوره یونس است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَتَعَالَىٰ عَمَّا يُشْرِكُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«(خداوند يگانه) آگاه به پنهان و آشكار است، (و) از آنچه (با او) شريك می‌پندارد برتر است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«دانای پنهان و پیدا، فراتر است از آنچه شرک می‌ورزند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه هم به عقیده باطل مشرکان پاسخ داده شده و هم آنها را در حقیقت تهدید کرده است. به گزارش مکارم، قرآن به مشرکان چنین پاسخ داده است که خداوند از عالم غیب و شهود آگاه است و هرگز چیزی را که شما با نام خدایان ادعا می‌کنید؛ سراغ ندارد. به نظر وی این جمله تهدیدی نیز برای آنان است. چراکه بیان می‌کند خداوند از اسرار درون و بیرون آنها آگاه و مطلع است و بر اساس این سخنان و باورها در دادگاه قیامت مورد بازخواست‌شان قرار خواهد داد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۲۹۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۷۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۴۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۴۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۳۰۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مومنون»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۰۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
