آیه ۹۳ سوره مؤمنون

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۹۳ سوره مؤمنون
مشخصات قرآنی
نام سورهمؤمنون
تعداد آیات سوره۱۱۸
شماره آیه۹۳
شماره جزء۱۸
شماره حزب۷۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۹۳ سوره مؤمنون نود و سومین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. مخاطب این آیه پیامبر اسلام است و همچنان نحوه بیان آیات، تهدید به عذاب‌های الهی نسبت به مشرکان لجوج است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 قُلْ رَبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي مَا يُوعَدُونَ آیهٔ ۹۳ از سورهٔ ۲۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«بگو: پروردگارا! اگر از آنچه كه بدان وعده داده می‌شوند به من بنمايي»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«بگو پروردگارا اگر آنچه به آنان وعده داده شده است، به من بنمایانی [یا نه‌]»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که از این آیه به بعد، با اینکه مخاطب آیات پیامبر اسلام است؛ اما همچنان هدف تهدید مشرکان لجوج و سرکش به عذاب‌های الهی است. در این آیه چنین آمده است: «[ای پیامبر] بگو: پروردگارا! اگر بخشی از عذاب‌هایی را که به این گروه طاغی وعده می‌دهی، به من نشان دهی...»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.