بدون تصویر

آیه ۷۲ سوره مؤمنون

از اسلامیکال
نسخهٔ تاریخ ‏۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۱ توسط Shahroudi (بحث | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۷۲ سوره مؤمنون
مشخصات قرآنی
نام سورهمؤمنون
تعداد آیات سوره۱۱۸
شماره آیه۷۲
شماره جزء۱۸
شماره حزب۶۹
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۷۲ سوره مؤمنون هفتاد و دومین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در پنجمین و آخرین مرحله به کفار می‌گوید: «آیا بهانه فرار آنها از حق این است که تو (ای پیامبر) از آنها مزد و اجر می‌خواهی؟ درحالیکه رزق پروردگارت برایت بهتر است و او بهترین روزی‌دهندگان است.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 أَمْ تَسْأَلُهُمْ خَرْجًا فَخَرَاجُ رَبِّكَ خَيْرٌ ۖ وَهُوَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ آیهٔ ۷۲ از سورهٔ ۲۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«آيا از آنان مزدي می‌طلبي؟پس پاداش پروردگارت بهتر است، و او بهترين روزي دهندگان است»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«یا شاید از آنان مزدی می‌طلبی؟ ولی پاداش پروردگارت [بسی‌] بهتر است، و او بهترین روزی‌دهندگان است‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در پنجمین و آخرین مرحله به کفار می‌گوید: «آیا بهانه فرار آنها از حق این است که تو (ای پیامبر) از آنها مزد و اجر می‌خواهی؟ درحالیکه رزق پروردگارت برایت بهتر است و او بهترین روزی‌دهندگان است.» به گفته مکارم، اگر رهبر معنوی از مردم در برابر دعوتش درخواست اجر مادی کند، بهانه‌ای به دست کافران می‌دهد که به خاطر نداشتن امکانات مادی از او دور می‌شوند و او را نیز متهم می‌سازند که دعوت به سوی حق را وسیله‌ای برای رسیدن به منافع مادی قرار داده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.