آیه ۱۱۲ سوره مؤمنون
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مؤمنون | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۱۸ | ||||
| شماره آیه | ۱۱۲ | ||||
| شماره جزء | ۱۸ | ||||
| شماره حزب | ۷۰ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۱۲ سوره مؤمنون صد و دوازدهمین آیه از بیست و سومین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. از این آیه به بعد، به نوع دیگری از مجازات‌های روانی گناه‌کاران اشاره شده و آنها را مورد سرزنش قرار داده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«(خداوند بديشان می‌فرمايد:) چند سال در روي زمين ماندگار بوديد؟»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«گوید چه مدت در روی زمین، به شمار سالیان، به سر بردید؟»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که از این آیه به بعد، به نوع دیگری از مجازات‌های روانی گناه‌کاران اشاره شده و آنها را مورد سرزنش قرار داده است. نخست خداوند آنها مخاطب قرار داده و می‌گوید: «شما چند سال بر روی زمین زندگی کردید؟» به گفته مکارم، از کلمه «ارض» در آیه و قراین دیگر معلوم می‌شود که منظور سؤال از مقدار عمر آنان در دنیا نسبت به ایام آخرت است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مومنون، بیست و سومین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انبیاء و پیش از سوره سجده نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره مومنون، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۳: ۲۹۸.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۵: ۹۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۳۴۹.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۳۴۹.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۴: ۳۴۱–۳۴۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مومنون»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۱۰۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
