بدون تصویر

آیه ۲۹ سوره صافات: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
 
خط ۴۴: خط ۴۴:
[[رده:آیه‌های با موضوع قیامت]]
[[رده:آیه‌های با موضوع قیامت]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های مکی قرآن]]
[[رده:آیه‌های با موضوع ایمان]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۴۹

آیه ۲۹ سوره صافات
مشخصات قرآنی
نام سورهصافات
تعداد آیات سوره۱۸۲
شماره آیه۲۹
شماره جزء۲۳
شماره حزب۹۰
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۹ سوره صافات بیست و نهمین آیه از سی و هفتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در ادامه آیات گذشته در موضوع وضعیت ظالمان در روز قیامت، و در ادامه دو آیه پیشین که گفته شد، این گروه رو به یکدیگر کرده و همدیگر را بازخواست می‌کنند و به رهبران خود می‌گویند که آنها را با نیت خیرخواهی، فریب داده‌اند؛ در این آیه گفته شده است که چنین پاسخ می‌شنوند: «شما خودتان اهل ایمان نبودید».

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 قَالُوا بَلْ لَمْ تَكُونُوا مُؤْمِنِينَ آیهٔ ۲۹ از سورهٔ ۳۷ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«گویند: بلکه (کوتاهی از خودتان بود و) مؤمن نبودید»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«گویند بلکه خود شما مؤمن نبودید»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیات گذشته در موضوع وضعیت ظالمان در روز قیامت، و در ادامه دو آیه پیشین که گفته شد، این گروه رو به یکدیگر کرده و همدیگر را بازخواست می‌کنند و به رهبران خود می‌گویند که آنها را با نیت خیرخواهی، فریب داده‌اند؛ در این آیه گفته شده است که چنین پاسخ می‌شنوند: «شما خودتان اهل ایمان نبودید».[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره صافات، سی و هفتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، پنجاه و ششمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره انعام و پیش از سوره لقمان نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره صافات، یک تا چهار آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.