آیه ۹۸ سوره مائده: تفاوت میان نسخه‌ها
(+ رده:آیههای مدنی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۹۸ سوره مائده''' نود و هشتمین [[آیه]] از پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۹۸ سوره مائده''' نود و هشتمین [[آیه]] از پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، برای تأکید بر احکامی که در آیات قبل گفته شد و تشویق مردم بر انجام این [[احکام]] و تهدید [[گناه‌کاران]] به «[[شدید العقاب (اسماء الحسنی)|شدید العقاب]]»، «[[غفور]]» و «[[رحیم]]» بودن [[خداوند]] اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه، برای تأکید بر احکامی که در آیات قبل گفته شد و تشویق مردم بر انجام این احکام و تهدید گناه‌کاران به «شدید العقاب»، «غفور» و «رحیم» بودن خداوند اشاره شده است. این صفات خداوند از [[اسماء الحسنی|اسماءالحسنی]] هستند که به ترتیب معانی آنها چنین است: سخت شکنجه، بسیار آمرزنده و مهربان. به عقیده مکارم، تقدم «شدید العقاب» بر دو صفت «غفور و رحیم» ممکن است به این دلیل باشد که [[مجازات]] خداوند با تمام شدتش، با [[توبه]] کردن می‌تواند تبدیل به [[مغفرت]] و [[رحمت]] خداوند شود.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۹۱|ج=۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
نسخهٔ ۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۸
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مائده | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۲۰ | ||||
| شماره آیه | ۹۸ | ||||
| شماره جزء | ۷ | ||||
| شماره حزب | ۲۵ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۹۸ سوره مائده نود و هشتمین آیه از پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در آیه مورد بحث، برای تأکید بر احکامی که در آیات قبل گفته شد و تشویق مردم بر انجام این احکام و تهدید گناه‌کاران به «شدید العقاب»، «غفور» و «رحیم» بودن خداوند اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ وَأَنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بدانید که خداوند دارای کیفر سخت است و در عین حال آمرزنده و مهربان است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بدانید که خداوند سخت کیفر و همچنین خداوند آمرزگار مهربان است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه، برای تأکید بر احکامی که در آیات قبل گفته شد و تشویق مردم بر انجام این احکام و تهدید گناه‌کاران به «شدید العقاب»، «غفور» و «رحیم» بودن خداوند اشاره شده است. این صفات خداوند از اسماءالحسنی هستند که به ترتیب معانی آنها چنین است: سخت شکنجه، بسیار آمرزنده و مهربان. به عقیده مکارم، تقدم «شدید العقاب» بر دو صفت «غفور و رحیم» ممکن است به این دلیل باشد که مجازات خداوند با تمام شدتش، با توبه کردن می‌تواند تبدیل به مغفرت و رحمت خداوند شود.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مائده، پنجمین سوره قرآن است. این سوره را یکصد و دوازدهمین در ترتیب نزول، دانسته‌اند. تمام آیات این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و تنها آیه ۳ این سوره را مکی دانسته‌اند که در جریان حجةالوداع نازل شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۲: ۴۴۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۶: ۲۰۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۲۴.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۲۴.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۹۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مائده»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۵۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
