بدون تصویر

آیه ۵۷ سوره مائده

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۵۷ سوره مائده
مشخصات قرآنی
نام سورهمائده
تعداد آیات سوره۱۲۰
شماره آیه۵۷
شماره جزء۶
شماره حزب۲۴
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۵۷ سوره مائده پنجاه و هفتمین آیه از پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در آیه به مومنان دستور می‌دهد که با منافقان و دشمنان اسلام دوستی نکنند و علت آن نیز تمسخر شدن و به بازی گرفتن مومنان توسط دشمنان‌شان عنوان شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَكُمْ هُزُوًا وَلَعِبًا مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَالْكُفَّارَ أَوْلِيَاءَ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ آیهٔ ۵۷ از سورهٔ ۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید! کسانی! کسانی را از کافران و اهل کتاب که دین شما را مسخره می‌کنند و به بازی می‌گیرند، به دوستی نگیرید، و از خدا بترسید اگر شما مؤمن هستید»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«ای مؤمنان کسانی را که دین شما را به ریشخند و بازیچه می‌گیرند، چه از کسانی که پیش از شما بدیشان کتاب داده شد، و چه کافران دوست نگیرید، و اگر [به راستی‌] مؤمنید از خداوند پروا کنید»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که بنابه شأن نزولی که درباره آیه از سه مفسر معروف آمده است؛ دو نفر از مشرکان به نام‌های «رفاعه» و «سوید» پس از اظهار اسلام کردن به گروه منافقان پیوستند و بعضی از مسلمانان با آنها ارتباط داشتند و دوستی می‌کردند. با نزول آیه به این مسلمانان هشدار داده می‌شود که از دوستی با آنها دوری کنند و در پایان آیه نیز با جمله «اتقوا الله ان کنتم مومنین» بر عدم سازگاری این عمل با تقوا و ایمان تأکید می‌گردد. به گزارش مکارم، علت این دستور در متن آیه به صراحت بیان شده است: «با کافران و اهل کتاب دوستی نکنید؛ چراکه آنان شما (مسلمانان و دینتان) را مورد تمسخر و استهزاء قرار می‌دهند و شما را بازیچه خود می‌سازند.»[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مائده، پنجمین سوره قرآن است. این سوره را یکصد و دوازدهمین در ترتیب نزول، دانسته‌اند. تمام آیات این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و تنها آیه ۳ این سوره را مکی دانسته‌اند که در جریان حجةالوداع نازل شده است.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.