آیه ۲ سوره مائده
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | مائده | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۲۰ | ||||
شماره آیه | ۲ | ||||
شماره جزء | ۶ | ||||
شماره حزب | ۲۲ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲ سوره مائده دومین آیه از پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. هشت دستور از دستورات دین اسلام در این آیه عنوان شده است که موضوع اصلی اغلب آنها مربوط به حج خانه خداست.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُحِلُّوا شَعَائِرَ اللَّهِ وَلَا الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَلَا الْهَدْيَ وَلَا الْقَلَائِدَ وَلَا آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنْ رَبِّهِمْ وَرِضْوَانًا ۚ وَإِذَا حَلَلْتُمْ فَاصْطَادُوا ۚ وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَنْ صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ أَنْ تَعْتَدُوا ۘ وَتَعَاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَالتَّقْوَىٰ ۖ وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۖ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ای کسانیکه ایمان آوردهاید! شعائر خدا را حلال ندانید، و نه ماه حرام را، و نه قربانیهای بینشان، و نه قربانیهای نشاندار را، و نه کسانی را که قصد آمدن به خانه خدا را دارند و به دنبال فضل و خشنودی پروردگارشان هستند، و هرگاه از احرام بیرون آمدید، شکار کنید و دشمنی قومی که شما را از آمدن به مسجد الحرام بازداشتند شما را وادار نسازد که تعدّی و تجاوز کنید و یکدیگر را بر نیکی و پرهیزگاری کمک نمایید و همدیگر را بر انجام گناه و تجاوز یاری نکنید و از خدا بترسید، همانا خدا کیفر شدیدی دارد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«ای مؤمنان حرمت شعائر الهی و ماههای حرام و قربانیهای نشاندار و قربانیهای قلادهدار و زائران بیتالحرام را که از پروردگارشان جویای گشایش معاش و خشنودی او هستند، نگه دارید، و چون از حال احرام بیرون آمدید میتوانید به شکار بپردازید، و دشمنی با مردمی که شما را از مسجدالحرام باز میدارند، بر آنتان ندارد که تجاوز کاری کنید، و در نیکی و پارسایی همدستی کنید نه در گناه و ستمکاری، و از خدا پروا کنید که خداوند سخت کیفر است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که نخستین دستور آیه، محترم داشتن شعائر الهی و عدم نقض حریم آنهاست. به عقیده وی، منظور از شعائر مناسک و مراسم حج است. دومین امر مورد اشاره در آیه، خودداری از جنگ در ماههای حرام و سومین دستور، عدم حلال شمردن قربانیهایی است که برای حج به مکه آورده شدهاند و قربانی کردنشان در قربانگاه مشخص شده در آنجا. رعایت آزادی همه حاجیان، تحریم شکار در حال محرم بودن و احترام و اجازه حج دادن به مشرکانی که مسلمان شدهاند (عدم کینهتوزی نسبت به آنها) سه دستور دیگری هستند که در ادامه آیه آمده است. امر به همیاری و تعاون در نیکیها و براساس تقوا و عدم یاری یکدیگر در انجام گناهان و تعدی، هفتمین دستور این آیه است. هشتمین و آخرین فرمان نیز، رعایت تقوا و پرهیزکاری و مخالفت نکردن با اوامر الهی میباشد. آیه با عبارت «شدید العقاب» به معنای «سخت شکنجه» از اسماء الحسنی الهی به پایان میرسد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره مائده، پنجمین سوره قرآن است. این سوره را یکصد و دوازدهمین در ترتیب نزول، دانستهاند. تمام آیات این سوره را مدنی گزارش کردهاند و تنها آیه ۳ این سوره را مکی دانستهاند که در جریان حجةالوداع نازل شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۱: ۲۷۹.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۵: ۲۵۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۰۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۰۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۴: ۲۴۹–۲۵۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مائده»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۵۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.