بدون تصویر

آیه ۲۶ سوره مائده

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲۶ سوره مائده
مشخصات قرآنی
نام سورهمائده
تعداد آیات سوره۱۲۰
شماره آیه۲۶
شماره جزء۶
شماره حزب۲۲
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۶ سوره مائده بیست و ششمین آیه از پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. سرگردانی چهل ساله قوم بنی‌اسرائیل در بیابان‌ها بر اثر اجابت دعای موسی و نتیجه اعمال خودشان بود که در این آیه به آن اشاره شده است.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ ۛ أَرْبَعِينَ سَنَةً ۛ يَتِيهُونَ فِي الْأَرْضِ ۚ فَلَا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ آیهٔ ۲۶ از سورهٔ ۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«(خدا به موسی) فرمود: (وارد شدن به) آن (سرزمین و مملکت) چهل سال بر آنان حرام شد، (و) در بیابان سرگردان خواهند ماند، پس تو بر گروه فاسق و نافرمان غم مخور»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«فرمود در این صورت [ورود به‌] آن سرزمین چهل سال بر آنان حرام است که در بیابانها سرگشته باشند، پس بر نافرمانان دریغ مخور»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند دعای موسی به اجابت رسید و بنی‌اسرائیل از ورود به سرزمین مقدس به مدت چهل سال محروم شدند و در بیابان‌ها سرگردان گردیدند. پس از صدور این فرمان، موسی از خدا درخواست کرد که آنها را ببخشد ولی خداوند به او پاسخ داد که چنین عاقبتی برای افرد فاسق و سرکش حتمی است و آنها شایسته بخشش و گذشت نیستند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مائده، پنجمین سوره قرآن است. این سوره را یکصد و دوازدهمین در ترتیب نزول، دانسته‌اند. تمام آیات این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و تنها آیه ۳ این سوره را مکی دانسته‌اند که در جریان حجةالوداع نازل شده است.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.