بدون تصویر

آیه ۴۴ سوره ذاریات

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۴۴ سوره ذاریات
مشخصات قرآنی
نام سورهذاریات
تعداد آیات سوره۶۰
شماره آیه۴۴
شماره جزء۲۷
شماره حزب۱۰۵
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۴۴ سوره ذاریات چهل و چهارمین آیه از پنجاه و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه به عذاب قوم ثمود اشاره شده که آنها به وسیله صاعقه آسمانی از بین رفته و هلاک شدند.

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنْظُرُونَ آیهٔ ۴۴ از سورهٔ ۵۱ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«آنگاه از فرمان پروردگارشان سرپیچی کردند در نتیجه صاعقه ایشان را فرا گرفت درحالیکه نگاه می‌کردند»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«سپس از فرمان پروردگارشان سرپیچیدند، آنگاه صاعقه‌[ی مرگ‌] آنان را که [درمانده‌وار] می‌نگریستند، فروگرفت‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند: قرآن در ادامه آیات گذشته به این مطلب اشاره کرده که چون قوم ثمود از فرمان خداوند سرباز زدند، صاعقه‌ای بر آنها وارد شد که به آن نگاه می‌کردند؛ اما قدرت دفع آن را از خود نداشتند. «عتوا» (از ماده عتو) به معنی سرپیچی از اطاعت است و ظاهر این است که این جمله اشاره به تمام سرپیچی‌هایی است که آنها در طول دعوت صالح داشتند. به گزارش مکارم، داستان قوم ثمود در آیه ۷۷ سوره اعراف نیز بیان شده است.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره ذاریات، پنجاه و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانسته‌اند که پس از سوره احقاف و پیش از سوره طور نازل شد. این سوره را مکی دانسته‌اند. در سوره ذاریات، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کرده‌اند.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.