آیه ۶۰ سوره ذاریات
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | ذاریات | ||||
تعداد آیات سوره | ۶۰ | ||||
شماره آیه | ۶۰ | ||||
شماره جزء | ۲۷ | ||||
شماره حزب | ۱۰۵ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۰ سوره ذاریات شصتمین آیه از پنجاه و یکمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در آخرین آیه سوره، کافران به عذاب الهی در آخرت تهدید شدهاند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ
![]()
![]()
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«پس وای بر کافران از آن روزشان که وعده داده میشوند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«پس وای بر کافران از آن روزشان که وعدهاش را به ایشان دادهاند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند: در آخرین آیه سوره، تهدید عذاب دنیا با تهدید به عذاب آخرت تکمیل شده است. بنابه متن آیه گفته میشود: «وای بر کسانیکه کافر شدند از روزی که به آنها وعده داده شدهاند.» در لغت «ویل» در مواردی گفته میشود که فرد یا افرادی به هلاکت بیفتند و معنی عذاب و بدبختی را میدهد و به گفته بعضی مفهومی شدیدتر از عذاب دارد. گروهی هم گفتهاند: «ویل» چاه یا درهای است در دوزخ.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره ذاریات، پنجاه و یکمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، شصت و هفتمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره احقاف و پیش از سوره طور نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند. در سوره ذاریات، دو آیه ناسخ یا منسوخ گزارش کردهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۲۸: ۱۹۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۸: ۵۷۶.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۲۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۲۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۲: ۴۰۱–۴۰۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره ذاریات»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۹۰۳.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.