آیه ۱۷ سوره نبأ: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۷ سوره نبأ''' هفدهمین [[آیه]] از هفتاد و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن بهشمار میآید. در ادامه آیات قبل، در این آیه [[روز قیامت]] و برخی از ویژگیهای آن اشاره میشود. بنابر نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]] عبارت | '''آیه ۱۷ سوره نبأ''' هفدهمین [[آیه]] از هفتاد و هشتمین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[سوره مکی|مکی]] آن بهشمار میآید. در ادامه آیات قبل، در این آیه [[روز قیامت]] و برخی از ویژگیهای آن اشاره میشود. بنابر نظر [[تفسیر قرآن|مفسران]] عبارت «یَوْمَ الْفَصْلِ» که از نامهای قیامت است، میتواند تعبیر از جدایی حق از باطل، جدایی نیکوکاران از بدکاران و جدایی پدر و مادر از فرزند و برادر از برادر در آن روز باشد. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در ادامه آیات قبل، در این آیه روز قیامت و برخی از ویژگیهای آن اشاره میشود. بنابر نظر مفسران عبارت | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در ادامه آیات قبل، در این آیه روز قیامت و برخی از ویژگیهای آن اشاره میشود. بنابر نظر مفسران عبارت «یَوْمَ الْفَصْلِ» که از نامهای قیامت است، میتواند تعبیر از جدایی حق از باطل، جدایی نیکوکاران از بدکاران و جدایی پدر و مادر از فرزند و برادر از برادر در آن روز باشد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۰–۳۱|ج=۲۶}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مکی قرآن]] | [[رده:آیههای مکی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۶ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۱:۵۳
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | نبأ | ||||
تعداد آیات سوره | ۴۰ | ||||
شماره آیه | ۱۷ | ||||
شماره جزء | ۳۰ | ||||
شماره حزب | ۱۱۷ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۷ سوره نبأ هفدهمین آیه از هفتاد و هشتمین سوره قرآن است و از آیات مکی آن بهشمار میآید. در ادامه آیات قبل، در این آیه روز قیامت و برخی از ویژگیهای آن اشاره میشود. بنابر نظر مفسران عبارت «یَوْمَ الْفَصْلِ» که از نامهای قیامت است، میتواند تعبیر از جدایی حق از باطل، جدایی نیکوکاران از بدکاران و جدایی پدر و مادر از فرزند و برادر از برادر در آن روز باشد.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بیگمان روز داوری به هنگامی معیّن است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«بیگمان روز داوری، هنگامی معین است»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در ادامه آیات قبل، در این آیه روز قیامت و برخی از ویژگیهای آن اشاره میشود. بنابر نظر مفسران عبارت «یَوْمَ الْفَصْلِ» که از نامهای قیامت است، میتواند تعبیر از جدایی حق از باطل، جدایی نیکوکاران از بدکاران و جدایی پدر و مادر از فرزند و برادر از برادر در آن روز باشد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره نبأ، هفتاد و هشتمین سوره قرآن است. این سوره را در ترتیب نزول، هشتادمین سوره نازل شده بر پیامبر اسلام دانستهاند که پس از سوره معارج و پیش از سوره نازعات نازل شد. این سوره را مکی دانستهاند.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۳۱: ۱۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۲۰: ۲۶۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲۶: ۳۰–۳۱.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره نبأ»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۱۰۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.