بدون تصویر

آیه ۲۲ سوره مائده

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
آیه ۲۲ سوره مائده
مشخصات قرآنی
نام سورهمائده
تعداد آیات سوره۱۲۰
شماره آیه۲۲
شماره جزء۶
شماره حزب۲۲
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

آیه ۲۲ سوره مائده بیست و دومین آیه از پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. پاسخ قوم بنی‌اسرائیل به سخن موسی بر طبق متن آیه چنین آمده است: «ای موسی، در این سرزمین گروهی زورمند زندگی می‌کنند و تا زمانی که آنها این سرزمین را ترک نکنند؛ ما پا در آنجا نخواهیم گذاشت. هنگامی که آنان خارج شوند؛ ما فرمان تو را اطاعت کرده و وارد این سرزمین خواهیم شد.»

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 قَالُوا يَا مُوسَىٰ إِنَّ فِيهَا قَوْمًا جَبَّارِينَ وَإِنَّا لَنْ نَدْخُلَهَا حَتَّىٰ يَخْرُجُوا مِنْهَا فَإِنْ يَخْرُجُوا مِنْهَا فَإِنَّا دَاخِلُونَ آیهٔ ۲۲ از سورهٔ ۵ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«گفتند: ای موسی! در آنجا قومی زور‌مند و سرکش هست و ما هرگز به آنجا داخل نمی‌شویم تا آنها از آن بیرون نروند، پس اگر آنها بیرون بروند ما بدانجا وارد خواهیم شد»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«گفتند ای موسی در آنجا قوم زورمند و ستمگری هستند، و مادام که آنان بیرون نرفته‌اند، ما وارد آنجا نخواهیم شد، و چون از آن بیرون شدند، ما به درون خواهیم رفت‌»

محتوا

مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قوم بنی‌اسرائیل در پاسخ به موسی ساکن بودن جمعیت و گروهی قدرتمند و جبار در آن سرزمین را بهانه کردند و گفتند: تا آنها از آنجا خارج نشوند؛ ما وارد این سرزمین نمی‌شویم. به گزارش مکارم، این پاسخ بنی‌اسرائیل نشان می‌دهد که سال‌ها زندگی در زیر بار حکومت ظالمانه فرعون باعث شده بود که این قوم ترس فراوانی داشته باشند از اینکه برای آزاد کردن سرزمین مقدس و بیرون نمودن آن جمعیت زورمند به مبارزه بپردازند. درحالیکه بنی‌اسرائیل باید آن سرزمین را تلاش و جهاد و مبارزه به دست می‌آوردند. چراکه اگر بدون زحمت وارد آن سرزمین می‌شدند؛ در اداره کردن آن هم ناتوان بودند و هم علاقه‌ای به آن نداشتند.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مائده، پنجمین سوره قرآن است. این سوره را یکصد و دوازدهمین در ترتیب نزول، دانسته‌اند. تمام آیات این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و تنها آیه ۳ این سوره را مکی دانسته‌اند که در جریان حجةالوداع نازل شده است.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.