آیه ۲۱ سوره مائده: تفاوت میان نسخه‌ها
(+ رده:آیه‌های مدنی قرآن (هاتکت)) |
(ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۱ سوره مائده''' بیست و یکمین [[آیه]] از پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۲۱ سوره مائده''' بیست و یکمین [[آیه]] از پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. ورود قوم [[بنی‌اسرائیل]] به سرزمین مقدس موضوع آیه است که از تعبیر «کتب الله لکم» معلوم می‌شود [[خداوند]] چنین مقدر کرده بود که بنی‌اسرائیل در آنجا با آرامش و رفاه زندگی کنند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه مورد بحث، جریان ورود قوم بنی‌اسرائیل به سرزمین مقدس از زبان [[موسی]] بیان شده است. موسی به آنان می‌گوید: «در سرزمین مقدسی که خداوند برایتان مقرر کرده؛ وارد شوید و اگر به این فرمان الهی پشت کنید؛ قطعاً زیانکار خواهد بودید.» به گزارش مکارم، احتمالاتی که [[تفسیر قرآن|مفسران]] دربارهٔ این سرزمین گفته‌اند: [[بیت‌المقدس]]، سرزمین [[شام]]، [[اردن]]، [[فلسطین]] و سرزمین [[طور]] است که به نظر او، منظور از آن تمام منطقه [[شامات]] است و با همه این احتمالات سازگار می‌باشد. همچنین از تعبیر «کتب الله لکم» استفاده می‌شود که خواست و اراده خداوند بر این بود که آنها در سرزمین مقدس ساکن شوند؛ به شرط آنکه براساس تعالیم [[پیامبران]] و فرامین الهی باشد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۳۷–۳۳۸|ج=۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۳
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مائده | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۲۰ | ||||
| شماره آیه | ۲۱ | ||||
| شماره جزء | ۶ | ||||
| شماره حزب | ۲۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۱ سوره مائده بیست و یکمین آیه از پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. ورود قوم بنی‌اسرائیل به سرزمین مقدس موضوع آیه است که از تعبیر «کتب الله لکم» معلوم می‌شود خداوند چنین مقدر کرده بود که بنی‌اسرائیل در آنجا با آرامش و رفاه زندگی کنند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
يَا قَوْمِ ادْخُلُوا الْأَرْضَ الْمُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللَّهُ لَكُمْ وَلَا تَرْتَدُّوا عَلَىٰ أَدْبَارِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خَاسِرِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ای قوم من! به سرزمین مقدّسی که خداوند وارد شدن به آن را برایتان مقرر نموده است، وارد شوید و به عقب برنگردید، که زیانکار خواهید گشت»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«ای قوم من وارد سرزمین مقدسی شوید که خداوند برایتان مقرر داشته است، و پشت مکنید که زیانکار خواهید شد»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در آیه مورد بحث، جریان ورود قوم بنی‌اسرائیل به سرزمین مقدس از زبان موسی بیان شده است. موسی به آنان می‌گوید: «در سرزمین مقدسی که خداوند برایتان مقرر کرده؛ وارد شوید و اگر به این فرمان الهی پشت کنید؛ قطعاً زیانکار خواهد بودید.» به گزارش مکارم، احتمالاتی که مفسران دربارهٔ این سرزمین گفته‌اند: بیت‌المقدس، سرزمین شام، اردن، فلسطین و سرزمین طور است که به نظر او، منظور از آن تمام منطقه شامات است و با همه این احتمالات سازگار می‌باشد. همچنین از تعبیر «کتب الله لکم» استفاده می‌شود که خواست و اراده خداوند بر این بود که آنها در سرزمین مقدس ساکن شوند؛ به شرط آنکه براساس تعالیم پیامبران و فرامین الهی باشد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مائده، پنجمین سوره قرآن است. این سوره را یکصد و دوازدهمین در ترتیب نزول، دانسته‌اند. تمام آیات این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و تنها آیه ۳ این سوره را مکی دانسته‌اند که در جریان حجةالوداع نازل شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۱: ۳۳۱.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۵: ۴۶۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۱۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۱۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۴: ۳۳۷–۳۳۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مائده»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۵۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
