آیه ۳۶ سوره مائده: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۳۶ سوره مائده''' | '''آیه ۳۶ سوره مائده''' سی و ششمین [[آیه]] از پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. [[قرآن]] به دنبال دستوراتی که در آیه قبل به [[مؤمنان]] می‌دهد؛ در این آیه به سرنوشت افراد بی[[ایمان]] و [[گناه|گناه‌کار]] در [[قیامت]] اشاره می‌کند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن سرنوشت و جایگاه [[کافران]] در قیامت را اینگونه معرفی کرده است: «افرادی که کافر شدند؛ اگر تمام آنچه روی زمین است و همانند آن را داشته باشد تا برای نجات از کیفرهای روز قیامت بدهند، از آنان پذیرفته نمی‌شود و [[عذاب]] دردناکی خواهند داشت.» مضمون این آیه نظیر [[آیه ۴۷ سوره زمر]] است که هر دو آیه تأکید بر این مطلب دارد که از مجازات‌های الهی با هیچ سرمایه و قدرتی نمی‌توان رهایی یافت.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۷۲|ج=۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۴۹
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مائده | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۲۰ | ||||
| شماره آیه | ۳۶ | ||||
| شماره جزء | ۶ | ||||
| شماره حزب | ۲۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۳۶ سوره مائده سی و ششمین آیه از پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. قرآن به دنبال دستوراتی که در آیه قبل به مؤمنان می‌دهد؛ در این آیه به سرنوشت افراد بیایمان و گناه‌کار در قیامت اشاره می‌کند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ أَنَّ لَهُمْ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا وَمِثْلَهُ مَعَهُ لِيَفْتَدُوا بِهِ مِنْ عَذَابِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَا تُقُبِّلَ مِنْهُمْ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«بی‌گمان کسانی‌که کفر ورزیده‌اند، اگر همه آنچه در زمین است و همانند آن، مال آنها باشد (و) آن را برای نجات از عذاب روز قیامت بپردازند، از آنان پذیرفته نمی‌شود، و برای آنان عذابی دردناک است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«اگر کافران دارای هر آنچه باشند که در روی زمین است و آن و همچند آن را فدیه دهند و بلاگردان عذاب روز قیامت سازند، از آنان پذیرفته نخواهد شد و عذابی دردناک [در پیش] دارند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قرآن سرنوشت و جایگاه کافران در قیامت را اینگونه معرفی کرده است: «افرادی که کافر شدند؛ اگر تمام آنچه روی زمین است و همانند آن را داشته باشد تا برای نجات از کیفرهای روز قیامت بدهند، از آنان پذیرفته نمی‌شود و عذاب دردناکی خواهند داشت.» مضمون این آیه نظیر آیه ۴۷ سوره زمر است که هر دو آیه تأکید بر این مطلب دارد که از مجازات‌های الهی با هیچ سرمایه و قدرتی نمی‌توان رهایی یافت.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مائده، پنجمین سوره قرآن است. این سوره را یکصد و دوازدهمین در ترتیب نزول، دانسته‌اند. تمام آیات این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و تنها آیه ۳ این سوره را مکی دانسته‌اند که در جریان حجةالوداع نازل شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۱: ۳۵۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۵: ۵۲۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۱۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۱۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۴: ۳۷۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مائده»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۵۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
