آیه ۴۳ سوره مائده: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۴۳ سوره مائده''' چهل و سومین [[آیه]] از پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۴۳ سوره مائده''' چهل و سومین [[آیه]] از پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. درخواست داوری [[یهودیان]] از [[محمد|پیامبر اسلام]] مورد تعجب [[قرآن]] قرار گرفته و چنین می‌گوید: «اینان چگونه تو را به داوری می‌طلبند، درحالیکه [[تورات]] در نزد آنهاست و [[حکم]] [[خدا]] در آن آمده است!» تعجب بیشتر این است که آنها حکم تو را که با تورات یکی است، نیز نپذیرفته و از آن روی گرداندند. سپس آیه دلیل کار آن را [[ایمان]] نداشتن آنها بیان می‌کند. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که یهودیان برای داوری خواستن پیش پیامبر اسلام آمدند؛ اما هنگامیکه پیامبر حکم را بیان کرد، با وجود اینکه این حکم با حکمی که در توراتشان یکی بود؛ آن را نپذیرفتند. این آیه به این مطلب اشاره دارد و از اینگونه داوری خواستن آنان با اینکه آگاهی به حکمشان در کتاب تورات داشتند، تعجب کرده و در پایان آیه دلیل این عمل آنها را ایمان نداشتن یهودیان و بازی با [[احکام]] خداوند دانسته است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۸۸–۳۸۹|ج=۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۵۰
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مائده | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۲۰ | ||||
| شماره آیه | ۴۳ | ||||
| شماره جزء | ۶ | ||||
| شماره حزب | ۲۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۴۳ سوره مائده چهل و سومین آیه از پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. درخواست داوری یهودیان از پیامبر اسلام مورد تعجب قرآن قرار گرفته و چنین می‌گوید: «اینان چگونه تو را به داوری می‌طلبند، درحالیکه تورات در نزد آنهاست و حکم خدا در آن آمده است!» تعجب بیشتر این است که آنها حکم تو را که با تورات یکی است، نیز نپذیرفته و از آن روی گرداندند. سپس آیه دلیل کار آن را ایمان نداشتن آنها بیان می‌کند.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
وَكَيْفَ يُحَكِّمُونَكَ وَعِنْدَهُمُ التَّوْرَاةُ فِيهَا حُكْمُ اللَّهِ ثُمَّ يَتَوَلَّوْنَ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ ۚ وَمَا أُولَٰئِكَ بِالْمُؤْمِنِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و چگونه ترا داور قرار می‌دهند حال آنکه تورات نزد آنهاست که در آن حکم خداست، سپس گروهی بعد از این (درخواستِ داوری و قضاوت) روی بر می‌تابند، و ایشان مؤمن نیستند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و چگونه تو را به داوری می‌گیرند و حال آنکه تورات در نزد آنان است و حکم الهی در آن هست، آنگاه با وجود این رویگردان می‌شوند و اینان مؤمن نیستند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که یهودیان برای داوری خواستن پیش پیامبر اسلام آمدند؛ اما هنگامیکه پیامبر حکم را بیان کرد، با وجود اینکه این حکم با حکمی که در توراتشان یکی بود؛ آن را نپذیرفتند. این آیه به این مطلب اشاره دارد و از اینگونه داوری خواستن آنان با اینکه آگاهی به حکمشان در کتاب تورات داشتند، تعجب کرده و در پایان آیه دلیل این عمل آنها را ایمان نداشتن یهودیان و بازی با احکام خداوند دانسته است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مائده، پنجمین سوره قرآن است. این سوره را یکصد و دوازدهمین در ترتیب نزول، دانسته‌اند. تمام آیات این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و تنها آیه ۳ این سوره را مکی دانسته‌اند که در جریان حجةالوداع نازل شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۱: ۳۶۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۵: ۵۴۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۱۵.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۱۵.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۴: ۳۸۸–۳۸۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مائده»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۵۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
