آیه ۵۷ سوره مائده: تفاوت میان نسخه‌ها
(+ رده:آیه‌های مدنی قرآن (هاتکت)) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۵۷ سوره مائده''' پنجاه و هفتمین [[آیه]] از پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۵۷ سوره مائده''' پنجاه و هفتمین [[آیه]] از پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. [[قرآن]] در آیه به [[مومنان]] دستور می‌دهد که با [[منافقان]] و دشمنان [[اسلام]] دوستی نکنند و علت آن نیز تمسخر شدن و به بازی گرفتن مومنان توسط دشمنان‌شان عنوان شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که بنابه [[شأن نزول|شأن نزولی]] که درباره آیه از سه [[تفسیر قرآن|مفسر]] معروف آمده است؛ دو نفر از [[مشرکان]] به نام‌های «رفاعه» و «سوید» پس از اظهار اسلام کردن به گروه منافقان پیوستند و بعضی از مسلمانان با آنها ارتباط داشتند و دوستی می‌کردند. با نزول آیه به این مسلمانان هشدار داده می‌شود که از دوستی با آنها دوری کنند و در پایان آیه نیز با جمله «اتقوا الله ان کنتم مومنین» بر عدم سازگاری این عمل با [[تقوا]] و [[ایمان]] تأکید می‌گردد. به گزارش مکارم، علت این دستور در متن آیه به صراحت بیان شده است: «با [[کافران]] و [[اهل کتاب]] دوستی نکنید؛ چراکه آنان شما (مسلمانان و دینتان) را مورد تمسخر و استهزاء قرار می‌دهند و شما را بازیچه خود می‌سازند.»<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۳۵-۴۳۶|ج=۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۳۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مائده | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۲۰ | ||||
| شماره آیه | ۵۷ | ||||
| شماره جزء | ۶ | ||||
| شماره حزب | ۲۴ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۵۷ سوره مائده پنجاه و هفتمین آیه از پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در آیه به مومنان دستور می‌دهد که با منافقان و دشمنان اسلام دوستی نکنند و علت آن نیز تمسخر شدن و به بازی گرفتن مومنان توسط دشمنان‌شان عنوان شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَتَّخِذُوا الَّذِينَ اتَّخَذُوا دِينَكُمْ هُزُوًا وَلَعِبًا مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِنْ قَبْلِكُمْ وَالْكُفَّارَ أَوْلِيَاءَ ۚ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید! کسانی! کسانی را از کافران و اهل کتاب که دین شما را مسخره می‌کنند و به بازی می‌گیرند، به دوستی نگیرید، و از خدا بترسید اگر شما مؤمن هستید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«ای مؤمنان کسانی را که دین شما را به ریشخند و بازیچه می‌گیرند، چه از کسانی که پیش از شما بدیشان کتاب داده شد، و چه کافران دوست نگیرید، و اگر [به راستی] مؤمنید از خداوند پروا کنید»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که بنابه شأن نزولی که درباره آیه از سه مفسر معروف آمده است؛ دو نفر از مشرکان به نام‌های «رفاعه» و «سوید» پس از اظهار اسلام کردن به گروه منافقان پیوستند و بعضی از مسلمانان با آنها ارتباط داشتند و دوستی می‌کردند. با نزول آیه به این مسلمانان هشدار داده می‌شود که از دوستی با آنها دوری کنند و در پایان آیه نیز با جمله «اتقوا الله ان کنتم مومنین» بر عدم سازگاری این عمل با تقوا و ایمان تأکید می‌گردد. به گزارش مکارم، علت این دستور در متن آیه به صراحت بیان شده است: «با کافران و اهل کتاب دوستی نکنید؛ چراکه آنان شما (مسلمانان و دینتان) را مورد تمسخر و استهزاء قرار می‌دهند و شما را بازیچه خود می‌سازند.»[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مائده، پنجمین سوره قرآن است. این سوره را یکصد و دوازدهمین در ترتیب نزول، دانسته‌اند. تمام آیات این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و تنها آیه ۳ این سوره را مکی دانسته‌اند که در جریان حجةالوداع نازل شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۲: ۳۸۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۶: ۳۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۱۷.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۱۷.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۴: ۴۳۵-۴۳۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مائده»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۵۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
