آیه ۱۱۳ سوره مائده: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۱۳ سوره مائده''' صد و سیزدهمین [[آیه]] از پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در ماجرای درخواست مائده آسمانی از طرف [[حواریون]] [[عیسی]]، بر طبق متن آیه هدف آنان از این درخواست، خوردن از آن غذا، اطمینان قلبی‌شان و شهادت دادن بر راستی دعوت مسیح عنوان شده است. | '''آیه ۱۱۳ سوره مائده''' صد و سیزدهمین [[آیه]] از پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در ماجرای درخواست مائده آسمانی از طرف [[حواریون]] [[عیسی]]، بر طبق متن آیه هدف آنان از این درخواست، خوردن از آن غذا، اطمینان قلبی‌شان و شهادت دادن بر راستی دعوت مسیح عنوان شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند وقتیکه حواریون به عیسی گفتند: آیا [[خداوند]] می‌تواند از آسمان غذایی را برای ما بفرستد؟ عیسی از حرف‌شان احساس کرد که آنان نسبت به قدرت خدا در تردیدند. اما | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند وقتیکه حواریون به عیسی گفتند: آیا [[خداوند]] می‌تواند از آسمان غذایی را برای ما بفرستد؟ عیسی از حرف‌شان احساس کرد که آنان نسبت به قدرت خدا در تردیدند. اما یارانش در جواب به او گفتند: ما می‌خواهیم از آن غذا بخوریم و اطمینان قلب پیدا کنیم. با مشاهده این [[معجزه]] بر [[ایمان]]<nowiki/>مان افزوده خواهد شد و به این ترتیب ما می‌توانیم گواه و شاهدی باشیم بر راستی آنچه تو آورده‌ای.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۲۸|ج=۵}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۳:۱۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مائده | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۲۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۱۳ | ||||
| شماره جزء | ۷ | ||||
| شماره حزب | ۲۶ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۱۳ سوره مائده صد و سیزدهمین آیه از پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در ماجرای درخواست مائده آسمانی از طرف حواریون عیسی، بر طبق متن آیه هدف آنان از این درخواست، خوردن از آن غذا، اطمینان قلبی‌شان و شهادت دادن بر راستی دعوت مسیح عنوان شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
قَالُوا نُرِيدُ أَنْ نَأْكُلَ مِنْهَا وَتَطْمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعْلَمَ أَنْ قَدْ صَدَقْتَنَا وَنَكُونَ عَلَيْهَا مِنَ الشَّاهِدِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«گفتند: می‌خواهیم از آن بخوریم و دلهایمان اطمینان پیدا کند، و بدانیم که به ما راست گفتی، و تا بر آن از گواهان باشیم»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«گفتند می‌خواهیم از آن بخوریم و دلهایمان آرام گیرد و بدانیم که به ما راست گفته‌ای و خود از گواهان آن باشیم»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند وقتیکه حواریون به عیسی گفتند: آیا خداوند می‌تواند از آسمان غذایی را برای ما بفرستد؟ عیسی از حرف‌شان احساس کرد که آنان نسبت به قدرت خدا در تردیدند. اما یارانش در جواب به او گفتند: ما می‌خواهیم از آن غذا بخوریم و اطمینان قلب پیدا کنیم. با مشاهده این معجزه بر ایمانمان افزوده خواهد شد و به این ترتیب ما می‌توانیم گواه و شاهدی باشیم بر راستی آنچه تو آورده‌ای.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مائده، پنجمین سوره قرآن است. این سوره را یکصد و دوازدهمین در ترتیب نزول، دانسته‌اند. تمام آیات این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و تنها آیه ۳ این سوره را مکی دانسته‌اند که در جریان حجةالوداع نازل شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۲: ۴۶۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۶: ۳۲۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۲۶.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۲۶.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۵: ۱۲۸.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مائده»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۵۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
