آیه ۷۰ سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آیه ۷۰ سوره آل‌عمران''' هفتادمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۷۰ سوره آل‌عمران''' هفتادمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. قرآن در ادامه آیه گذشته، [[اهل کتاب]] را به خاطر کتمان حقیقت سرزنش می‌کند و به آنها می‌گوید: شما که نشانه‌های [[پیامبر اسلام]] را در کتاب‌های خود خوانده‌اید؛ پس چرا اکنون آنها را انکار می‌کنید؟ | |||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۷: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در ادامه آیه گذشته، اهل کتاب را به خاطر کتمان حقیقت سرزنش می‌کند و به آنها می‌گوید شما که نشانه‌های پیامبر اسلام را در کتاب‌های خود خوانده‌اید؛ پس چرا اکنون آنها را انکار می‌کنید؟ در این آیه به انحراف آنها با وجود علم و آگاهی تأکید شده و آنها را مورد بازخواست قرار داده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۶۱۱–۶۱۲|ج=۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۸: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۱
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | آل‌عمران | ||||
| تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
| شماره آیه | ۷۰ | ||||
| شماره جزء | ۳ | ||||
| شماره حزب | ۱۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۷۰ سوره آل‌عمران هفتادمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. قرآن در ادامه آیه گذشته، اهل کتاب را به خاطر کتمان حقیقت سرزنش می‌کند و به آنها می‌گوید: شما که نشانه‌های پیامبر اسلام را در کتاب‌های خود خوانده‌اید؛ پس چرا اکنون آنها را انکار می‌کنید؟
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَأَنْتُمْ تَشْهَدُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«ای اهل کتاب! چرا به آیات خدا کفر می‌ورزید درحالیکه شما (علایم و نشانه‌های نبوّت و رسالت محمد را در کتب خود) می‌بینید»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«ای اهل کتاب چرا آیات الهی را آگاهانه انکار می‌کنید؟»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در ادامه آیه گذشته، اهل کتاب را به خاطر کتمان حقیقت سرزنش می‌کند و به آنها می‌گوید شما که نشانه‌های پیامبر اسلام را در کتاب‌های خود خوانده‌اید؛ پس چرا اکنون آنها را انکار می‌کنید؟ در این آیه به انحراف آنها با وجود علم و آگاهی تأکید شده و آنها را مورد بازخواست قرار داده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۲۵۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۳۸۵.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۶۱۱–۶۱۲.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آل‌عمران»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
