آیه ۱۶ سوره مائده: تفاوت میان نسخه‌ها
(+ رده:آیه‌های مدنی قرآن (هاتکت)) |
(ابرابزار) |
||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۶ سوره مائده''' شانزدهمین [[آیه]] از پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۱۶ سوره مائده''' شانزدهمین [[آیه]] از پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. [[هدایت]] کردن جویندگان هدایت به سوی رضای [[خداوند]]، خارج کردن از تاریکیها به سمت نور و روشنایی و هدایت به سوی [[صراط مستقیم]] از ویژگی‌های دیگری از [[قرآن]] است که در این آیه بیان شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیه قبل، سایر ویژگی‌های قرآن در این آیه آمده که بدین ترتیب بیان شده است: قرآن کسانیکه در جستجوی هدایت هستند؛ هدایت و راهنمایی کرده و آنها را از تاریکیها و ظلمات به سوی نور خارج می‌سازد. ویژگی دیگر قرآن این است که [[مؤمنان]] جویای هدایت را به سمت صراط مستقیم راهنمایی می‌نماید. به گزارش مکارم، برخی [[تفسیر قرآن|مفسران]] عقیده دارند منظور از نور در آیه [[محمد|پیامبر اسلام]] است؛ درحالیکه گروهی از آنان بر این باورند که مراد قرآن است. مکارم نظر اخیر را با توجه به آیات دیگر مناسب‌تر می‌داند. سپس او نکته دیگری از این آیه را به اینگونه عنوان کرده است: کسانیکه از طریق قرآن هدایت می‌جویند؛ از سه نعمتی که در بالا گفته شده بهره‌مند می‌شوند. دیگر آنکه این نعمت‌ها تنها به این گروه از انسان‌ها اعطا می‌شود و [[منافقان]] و [[کافران]] و افراد لجوج از آن بی‌بهره هستند. این آثار و برکات با [[اراده]] خداوند و اجازه او نصیب افراد می‌گردد؛ نکته آخر آیه مورد بحث است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۲۱–۳۲۳|ج=۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۵
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مائده | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۲۰ | ||||
| شماره آیه | ۱۶ | ||||
| شماره جزء | ۶ | ||||
| شماره حزب | ۲۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۶ سوره مائده شانزدهمین آیه از پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. هدایت کردن جویندگان هدایت به سوی رضای خداوند، خارج کردن از تاریکیها به سمت نور و روشنایی و هدایت به سوی صراط مستقیم از ویژگی‌های دیگری از قرآن است که در این آیه بیان شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
يَهْدِي بِهِ اللَّهُ مَنِ اتَّبَعَ رِضْوَانَهُ سُبُلَ السَّلَامِ وَيُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِهِ وَيَهْدِيهِمْ إِلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«خداوند به وسیله آن (کتاب)کسانی را که جویای خوشنودی او هستند به راههای امن و امان هدایت می‌نماید، و آنان را به فرمان خود از تاریکیها به‌سوی نور بیرون می‌آورد، و آنان را به راه راست هدایت می‌کند»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«که خداوند در پرتو آن کسانی را که از رضای او پیروی می‌کنند به راههای امن و عافیت رهنمون می‌گردد، و آنان را به توفیق خویش از تاریکیها به سوی روشنایی بازمی‌برد و به راه راست هدایتشان می‌کند»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در ادامه آیه قبل، سایر ویژگی‌های قرآن در این آیه آمده که بدین ترتیب بیان شده است: قرآن کسانیکه در جستجوی هدایت هستند؛ هدایت و راهنمایی کرده و آنها را از تاریکیها و ظلمات به سوی نور خارج می‌سازد. ویژگی دیگر قرآن این است که مؤمنان جویای هدایت را به سمت صراط مستقیم راهنمایی می‌نماید. به گزارش مکارم، برخی مفسران عقیده دارند منظور از نور در آیه پیامبر اسلام است؛ درحالیکه گروهی از آنان بر این باورند که مراد قرآن است. مکارم نظر اخیر را با توجه به آیات دیگر مناسب‌تر می‌داند. سپس او نکته دیگری از این آیه را به اینگونه عنوان کرده است: کسانیکه از طریق قرآن هدایت می‌جویند؛ از سه نعمتی که در بالا گفته شده بهره‌مند می‌شوند. دیگر آنکه این نعمت‌ها تنها به این گروه از انسان‌ها اعطا می‌شود و منافقان و کافران و افراد لجوج از آن بی‌بهره هستند. این آثار و برکات با اراده خداوند و اجازه او نصیب افراد می‌گردد؛ نکته آخر آیه مورد بحث است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مائده، پنجمین سوره قرآن است. این سوره را یکصد و دوازدهمین در ترتیب نزول، دانسته‌اند. تمام آیات این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و تنها آیه ۳ این سوره را مکی دانسته‌اند که در جریان حجةالوداع نازل شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۱: ۳۲۷.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۵: ۳۹۳.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۱۰.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۱۰.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۴: ۳۲۱–۳۲۳.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مائده»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۵۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
