آیه ۲۹ سوره مائده: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۹ سوره مائده''' بیست و نهمین [[آیه]] از پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. | '''آیه ۲۹ سوره مائده''' بیست و نهمین [[آیه]] از پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. در این آیه ادامه سخن فرزند آدم به برادرش آمده است. بنا به متن آیه او به برادرش گفت: «من نمی‌خواهم بار [[گناه]] دیگری را به دوش بکشم. تو با این کار (قتل من) بار گناهان مرا نیز به دوش خواهی کشید و از اهل [[جهنم]] خواهی بود و این جزای ستمکاران است.» | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه ادامه سخن فرزند آدم به برادرش آمده است. بنا به متن آیه او به برادرش گفت: «من نمی‌خواهم بار گناه دیگری را به دوش بکشم. تو با این کار (قتل من) بار گناهان مرا نیز به دوش خواهی کشید و از اهل جهنم خواهی بود و این جزای ستمکاران است.» به گزارش مکارم، در [[قرآن]] نامی از فرزندان آدم نیامده ولی براساس [[حدیث|روایات اسلامی]]، نام آنها «[[هابیل و قابیل|هابیل» و «قابیل]]» بوده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۴۷–۳۴۹|ج=۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۴۸
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مائده | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۲۰ | ||||
| شماره آیه | ۲۹ | ||||
| شماره جزء | ۶ | ||||
| شماره حزب | ۲۳ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۹ سوره مائده بیست و نهمین آیه از پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. در این آیه ادامه سخن فرزند آدم به برادرش آمده است. بنا به متن آیه او به برادرش گفت: «من نمی‌خواهم بار گناه دیگری را به دوش بکشم. تو با این کار (قتل من) بار گناهان مرا نیز به دوش خواهی کشید و از اهل جهنم خواهی بود و این جزای ستمکاران است.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
إِنِّي أُرِيدُ أَنْ تَبُوءَ بِإِثْمِي وَإِثْمِكَ فَتَكُونَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ ۚ وَذَٰلِكَ جَزَاءُ الظَّالِمِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«من می‌خواهم تا با گناه من و گناه خودت (به سوی پروردگار) برگردی، و از دوزخیان باشی، و این سزای ستمکاران است»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«من می‌خواهم که بار گناه من و گناه خودت را بر دوش کشی و از دوزخیان شوی، و این جزای ستمگران است»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که در این آیه ادامه سخن فرزند آدم به برادرش آمده است. بنا به متن آیه او به برادرش گفت: «من نمی‌خواهم بار گناه دیگری را به دوش بکشم. تو با این کار (قتل من) بار گناهان مرا نیز به دوش خواهی کشید و از اهل جهنم خواهی بود و این جزای ستمکاران است.» به گزارش مکارم، در قرآن نامی از فرزندان آدم نیامده ولی براساس روایات اسلامی، نام آنها «هابیل» و «قابیل» بوده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مائده، پنجمین سوره قرآن است. این سوره را یکصد و دوازدهمین در ترتیب نزول، دانسته‌اند. تمام آیات این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و تنها آیه ۳ این سوره را مکی دانسته‌اند که در جریان حجةالوداع نازل شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۱: ۳۴۰.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۵: ۴۸۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۱۲.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۱۲.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۴: ۳۴۷–۳۴۹.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مائده»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۵۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
