آیه ۶۲ سوره مائده: تفاوت میان نسخهها
(+ رده:آیههای مدنی قرآن (هاتکت)) |
(ابرابزار) |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۶۲ سوره مائده''' شصت و دومین [[آیه]] از پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۶۲ سوره مائده''' شصت و دومین [[آیه]] از پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. در آیه به [[گناهان]] بزرگ [[ظلم]] و [[حرام خواری]] به عنوان نشانههایی از [[نفاق]] گروهی از منافقان اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش میکند که [[قرآن]] در این آیه برخی از نشانههای منافقان را عنوان و آنان را مذمت کرده است. چراکه آنها مرتکب گناهان بزرگ ظلم و خوردن اموال حرام میشدند و در انجام این گناهان از یکدیگر نیز سبقت میگرفتند. به گزارش مکارم، کلمه «اثم» در اینجا هم به معنای [[کفر]] آمده و هم به معنی هرگونه گناه. به عقیده وی، عبارت «کانوا یعملون» اشاره دارد به اینکه آنان بر این گناهان مداومت داشتند و بهطور مکرر مرتکب آن اعمال میشدند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۴۵–۴۴۶|ج=۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجهبندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامهها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیههای مدنی قرآن]] | [[رده:آیههای مدنی قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۳۵
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | مائده | ||||
تعداد آیات سوره | ۱۲۰ | ||||
شماره آیه | ۶۲ | ||||
شماره جزء | ۶ | ||||
شماره حزب | ۲۴ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۶۲ سوره مائده شصت و دومین آیه از پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در آیه به گناهان بزرگ ظلم و حرام خواری به عنوان نشانههایی از نفاق گروهی از منافقان اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
وَتَرَىٰ كَثِيرًا مِنْهُمْ يُسَارِعُونَ فِي الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَأَكْلِهِمُ السُّحْتَ ۚ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«و بسیاری از آنان را میبینی که در گناهکاری و تجاوز و دشمنانگی و خوردن مال حرام بر یکدیگر سبقت میجویند واقعاً کار (بسیار) بدی انجام میدادند!»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«و بسیاری از آنان را میبینی که در گناهکاری و ستمگری و رشوهخواری میکوشند، چه بد است کار و کردارشان»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش میکند که قرآن در این آیه برخی از نشانههای منافقان را عنوان و آنان را مذمت کرده است. چراکه آنها مرتکب گناهان بزرگ ظلم و خوردن اموال حرام میشدند و در انجام این گناهان از یکدیگر نیز سبقت میگرفتند. به گزارش مکارم، کلمه «اثم» در اینجا هم به معنای کفر آمده و هم به معنی هرگونه گناه. به عقیده وی، عبارت «کانوا یعملون» اشاره دارد به اینکه آنان بر این گناهان مداومت داشتند و بهطور مکرر مرتکب آن اعمال میشدند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره مائده، پنجمین سوره قرآن است. این سوره را یکصد و دوازدهمین در ترتیب نزول، دانستهاند. تمام آیات این سوره را مدنی گزارش کردهاند و تنها آیه ۳ این سوره را مکی دانستهاند که در جریان حجةالوداع نازل شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۲: ۳۹۲.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۶: ۳۴.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۱۸.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۱۸.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۴: ۴۴۵–۴۴۶.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مائده»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۳۰۵۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.