آیه ۲۷ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:آیههای مدنی قرآن using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''۲۷ سوره آلعمران''' بیست و هفتمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است. از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید و [[نسخ|نسخی]] برای آن گزارش نشده است. در آیه به چند نمونه از قدرت خداوند در جهان هستی اشاره شده است: تغيير تدريجى شب و روز، خارج شدن موجودات زنده از مرده و موجودات مرده از زنده، فروستادن رزق و روزیهای مردم.{{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در آیه به چند نمونه از قدرت خداوند در جهان هستی اشاره شده است: تغيير تدريجى شب و روز، خارج شدن موجودات زنده از مرده و موجودات مرده از زنده، فروستادن رزق و روزیهای مردم. او در ادامه مینویسد که تعبیر «تُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِ» در چندین آیه دیگر قرآن نیز تکرار شده است و در مورد تفسير آن روایتی از پیامبر به این مضمون نقل شده که یعنی خداوند مؤمن را از صلب كافر و كافر را از صلب مؤمن خارج مىسازد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۹۳-۴۹۷|ج=۲}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == |
نسخهٔ ۲۸ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۲۲
۲۷ سوره آلعمران بیست و هفتمین آیه از سومین سوره قرآن است. از آیات مدنی آن بهشمار میآید و نسخی برای آن گزارش نشده است. در آیه به چند نمونه از قدرت خداوند در جهان هستی اشاره شده است: تغيير تدريجى شب و روز، خارج شدن موجودات زنده از مرده و موجودات مرده از زنده، فروستادن رزق و روزیهای مردم.
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۲۷ | ||||
شماره جزء | ۳ | ||||
شماره حزب | ۱۱ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
تُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَتُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ ۖ وَتُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَتُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ ۖ وَتَرْزُقُ مَنْ تَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«شب را در روز وارد میکنی، و روز را در شب داخل میگردانی، و زنده را از مرده بیرون میآوری، و مرده را از زنده بیرون میآوری، و هرکس را که به بخوای بدون حساب روزی میدهی»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«از شب بکاهی و بر روز بیفزایی و از روز بکاهی و بر شب بیفزایی، و زنده را از مرده برآوری و مرده را از زنده، و هرکس را که خواهی بیحساب روزی دهی»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در آیه به چند نمونه از قدرت خداوند در جهان هستی اشاره شده است: تغيير تدريجى شب و روز، خارج شدن موجودات زنده از مرده و موجودات مرده از زنده، فروستادن رزق و روزیهای مردم. او در ادامه مینویسد که تعبیر «تُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِ» در چندین آیه دیگر قرآن نیز تکرار شده است و در مورد تفسير آن روایتی از پیامبر به این مضمون نقل شده که یعنی خداوند مؤمن را از صلب كافر و كافر را از صلب مؤمن خارج مىسازد.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۸: ۱۸۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۳: ۱۹۹.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۵۳.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۵۳.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۲: ۴۹۳-۴۹۷.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.