آیه ۱۵۹ سوره آلعمران: تفاوت میان نسخهها
جز (added Category:آیههای مدنی قرآن using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۱۵۹ سوره آلعمران''' صد و پنجاه و نهمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. | '''آیه ۱۵۹ سوره آلعمران''' صد و پنجاه و نهمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن بهشمار میآید. در آیه مورد بحث سه دستور از جانب [[الله|خدا]] به [[پیامبر اسلام|پیامبر]] بیان شده است: فرمان عفو عمومی نسبت به کسانیکه پس از فرار از [[جنگ احد]] از پیامبر اسلام درخواست بخشش داشتند، مشورت با مردم در امور و [[توکل]] بر خدا. همچنین در این آیه به مهربانی و نرمخویی محمد به عنوان یکی از مهمترین صفات اخلاقی او اشاره شده است. | ||
== متن == | == متن == | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران | به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در آیه مورد بحث سه دستور از جانب خدا به پیامبر بیان شده است: فرمان عفو عمومی نسبت به کسانیکه پس از فرار از جنگ احد از پیامبر اسلام درخواست بخشش داشتند، مشورت با مردم در امور و توکل بر خدا. همچنین در این آیه به مهربانی و نرمخویی محمد به عنوان یکی از مهمترین صفات اخلاقی او اشاره شده است.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱۴۰-۱۵۰|ج=۳}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == |
نسخهٔ ۱۹ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۹
مشخصات قرآنی | |||||
---|---|---|---|---|---|
نام سوره | آلعمران | ||||
تعداد آیات سوره | ۲۰۰ | ||||
شماره آیه | ۱۵۹ | ||||
شماره جزء | ۴ | ||||
شماره حزب | ۱۴ | ||||
اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۱۵۹ سوره آلعمران صد و پنجاه و نهمین آیه از سومین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن بهشمار میآید. در آیه مورد بحث سه دستور از جانب خدا به پیامبر بیان شده است: فرمان عفو عمومی نسبت به کسانیکه پس از فرار از جنگ احد از پیامبر اسلام درخواست بخشش داشتند، مشورت با مردم در امور و توکل بر خدا. همچنین در این آیه به مهربانی و نرمخویی محمد به عنوان یکی از مهمترین صفات اخلاقی او اشاره شده است.
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کردهاند:[۱][۲]
فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ ۖ وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ ۖ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ ۖ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«به سبب رحمت خداست که با آنها نرمش نمودی، و اگر درشتخو و سنگدل بودی، از اطراف تو پراکنده میشدند، پس، از آنها درگذر، و برای آنان طلب آمرزش کن و در کارها با آنان مشورت نما، و هرگاه تصمیم به کاری گرفتی بر خداوند توکل کن، بیگمان خداوند توکل کنندگان را دوست دارد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«به لطف رحمت الهی با آنان نرمخویی کردی، و اگر درشتخوی سختدل بودی بیشک از پیرامون تو پراکنده میشدند، پس از ایشان درگذر و برایشان آمرزش بخواه و در [این] کار با آنان مشورت کن، و چون عزمت را جزم کردی بر خداوند توکل کن، که خدا اهل توکل را دوست دارد»
محتوا
به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در آیه مورد بحث سه دستور از جانب خدا به پیامبر بیان شده است: فرمان عفو عمومی نسبت به کسانیکه پس از فرار از جنگ احد از پیامبر اسلام درخواست بخشش داشتند، مشورت با مردم در امور و توکل بر خدا. همچنین در این آیه به مهربانی و نرمخویی محمد به عنوان یکی از مهمترین صفات اخلاقی او اشاره شده است.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگنامه علوم قرآن، سوره آلعمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کردهاند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع میشود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۹: ۴۰۵.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۴: ۸۱.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۷۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۷۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۳: ۱۴۰-۱۵۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره آلعمران»، فرهنگنامه علوم قرآن، ۲۷۳۹.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگنامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.