آیه ۲۲ سوره مائده: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ابرابزار) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه}} | {{جعبه اطلاعات آیه}} | ||
'''آیه ۲۲ سوره مائده''' بیست و دومین [[آیه]] از پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. پاسخ [[قوم بنی‌اسرائیل]] به سخن [[موسی]] بر طبق متن آیه چنین آمده است: | '''آیه ۲۲ سوره مائده''' بیست و دومین [[آیه]] از پنجمین [[سوره]] [[قرآن]] است و از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید. پاسخ [[قوم بنی‌اسرائیل]] به سخن [[موسی]] بر طبق متن آیه چنین آمده است: «ای موسی، در این سرزمین گروهی زورمند زندگی می‌کنند و تا زمانی که آنها این سرزمین را ترک نکنند؛ ما پا در آنجا نخواهیم گذاشت. هنگامی که آنان خارج شوند؛ ما فرمان تو را [[اطاعت]] کرده و وارد این سرزمین خواهیم شد.» | ||
== متن == | == متن == | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قوم بنی‌اسرائیل در پاسخ به موسی ساکن بودن جمعیت و گروهی قدرتمند و جبار در آن سرزمین را بهانه کردند و گفتند: تا آنها از آنجا خارج نشوند؛ ما وارد این سرزمین نمی‌شویم. به گزارش مکارم، این پاسخ بنی‌اسرائیل نشان می‌دهد که سال‌ها زندگی در زیر بار حکومت ظالمانه [[فرعون]] باعث شده بود که این قوم ترس فراوانی داشته باشند از اینکه برای آزاد کردن سرزمین مقدس و بیرون نمودن آن جمعیت زورمند به مبارزه بپردازند. درحالیکه بنی‌اسرائیل باید آن سرزمین را تلاش و [[جهاد]] و مبارزه به دست می‌آوردند. چراکه اگر بدون زحمت وارد آن سرزمین می‌شدند؛ در اداره کردن آن هم ناتوان بودند و هم علاقه‌ای به آن نداشتند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص= | [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قوم بنی‌اسرائیل در پاسخ به موسی ساکن بودن جمعیت و گروهی قدرتمند و جبار در آن سرزمین را بهانه کردند و گفتند: تا آنها از آنجا خارج نشوند؛ ما وارد این سرزمین نمی‌شویم. به گزارش مکارم، این پاسخ بنی‌اسرائیل نشان می‌دهد که سال‌ها زندگی در زیر بار حکومت ظالمانه [[فرعون]] باعث شده بود که این قوم ترس فراوانی داشته باشند از اینکه برای آزاد کردن سرزمین مقدس و بیرون نمودن آن جمعیت زورمند به مبارزه بپردازند. درحالیکه بنی‌اسرائیل باید آن سرزمین را تلاش و [[جهاد]] و مبارزه به دست می‌آوردند. چراکه اگر بدون زحمت وارد آن سرزمین می‌شدند؛ در اداره کردن آن هم ناتوان بودند و هم علاقه‌ای به آن نداشتند.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۳۳۸–۳۴۰|ج=۴}}</ref> | ||
== شأن نزول و ترتیب == | == شأن نزول و ترتیب == | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
{{ناوبری آیات}} | {{ناوبری آیات}} | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
{{درجه‌بندی|نیازمند پیوند=خیر|نیازمند رده=خیر|نیازمند جعبه اطلاعات=خیر|نیازمند تصویر=بله|نیازمند استانداردسازی=خیر|نیازمند ویراستاری=خیر|مقابله نشده با دانشنامه‌ها=تاحدودی|تاریخ خوبیدگی=|تاریخ برگزیدگی=|توضیحات=}} | |||
[[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | [[رده:آیه‌های مدنی قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۳
| مشخصات قرآنی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| نام سوره | مائده | ||||
| تعداد آیات سوره | ۱۲۰ | ||||
| شماره آیه | ۲۲ | ||||
| شماره جزء | ۶ | ||||
| شماره حزب | ۲۲ | ||||
| اطلاعات دیگر | |||||
|
|
||||
آیه ۲۲ سوره مائده بیست و دومین آیه از پنجمین سوره قرآن است و از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید. پاسخ قوم بنی‌اسرائیل به سخن موسی بر طبق متن آیه چنین آمده است: «ای موسی، در این سرزمین گروهی زورمند زندگی می‌کنند و تا زمانی که آنها این سرزمین را ترک نکنند؛ ما پا در آنجا نخواهیم گذاشت. هنگامی که آنان خارج شوند؛ ما فرمان تو را اطاعت کرده و وارد این سرزمین خواهیم شد.»
متن
متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]
قَالُوا يَا مُوسَىٰ إِنَّ فِيهَا قَوْمًا جَبَّارِينَ وَإِنَّا لَنْ نَدْخُلَهَا حَتَّىٰ يَخْرُجُوا مِنْهَا فَإِنْ يَخْرُجُوا مِنْهَا فَإِنَّا دَاخِلُونَ
ترجمه
محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]
«گفتند: ای موسی! در آنجا قومی زورمند و سرکش هست و ما هرگز به آنجا داخل نمی‌شویم تا آنها از آن بیرون نروند، پس اگر آنها بیرون بروند ما بدانجا وارد خواهیم شد»
بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]
«گفتند ای موسی در آنجا قوم زورمند و ستمگری هستند، و مادام که آنان بیرون نرفته‌اند، ما وارد آنجا نخواهیم شد، و چون از آن بیرون شدند، ما به درون خواهیم رفت»
محتوا
مکارم شیرازی از مفسران شیعه گزارش می‌کند که قوم بنی‌اسرائیل در پاسخ به موسی ساکن بودن جمعیت و گروهی قدرتمند و جبار در آن سرزمین را بهانه کردند و گفتند: تا آنها از آنجا خارج نشوند؛ ما وارد این سرزمین نمی‌شویم. به گزارش مکارم، این پاسخ بنی‌اسرائیل نشان می‌دهد که سال‌ها زندگی در زیر بار حکومت ظالمانه فرعون باعث شده بود که این قوم ترس فراوانی داشته باشند از اینکه برای آزاد کردن سرزمین مقدس و بیرون نمودن آن جمعیت زورمند به مبارزه بپردازند. درحالیکه بنی‌اسرائیل باید آن سرزمین را تلاش و جهاد و مبارزه به دست می‌آوردند. چراکه اگر بدون زحمت وارد آن سرزمین می‌شدند؛ در اداره کردن آن هم ناتوان بودند و هم علاقه‌ای به آن نداشتند.[۵]
شأن نزول و ترتیب
به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره مائده، پنجمین سوره قرآن است. این سوره را یکصد و دوازدهمین در ترتیب نزول، دانسته‌اند. تمام آیات این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و تنها آیه ۳ این سوره را مکی دانسته‌اند که در جریان حجةالوداع نازل شده است.[۶]
پانویس
ارجاعات
- ↑ رازی، تفسیر کبیر، ۱۱: ۳۳۳.
- ↑ طباطبایی، تفسیر المیزان، ۵: ۴۶۲.
- ↑ گمشادزهی، ترجمه معانی قرآن کریم، ۱۱۱.
- ↑ خرمشاهی، ترجمه خرمشاهی، ۱۱۱.
- ↑ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۴: ۳۳۸–۳۴۰.
- ↑ دفتر تبلیغات اسلامی، «سوره مائده»، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ۳۰۵۲.
منابع
- خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
- دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
- رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
- گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
- طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
- مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.
| آیات |
|
|---|---|
