آیه ۲۷ سوره آل‌عمران: تفاوت میان نسخه‌ها

از اسلامیکال
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''آیه ۲۷ سوره آل‌عمران''' بیست و هفتمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است. از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید و [[نسخ|نسخی]] برای آن گزارش نشده است.{{جعبه اطلاعات آیه}}
'''۲۷ سوره آل‌عمران''' بیست و هفتمین [[آیه]] از سومین [[سوره قرآن]] است. از آیات [[مدنی]] آن به‌شمار می‌آید و [[نسخ|نسخی]] برای آن گزارش نشده است. در آیه به چند نمونه از قدرت خداوند در جهان هستی اشاره شده است: تغيير تدريجى شب و روز، خارج شدن موجودات زنده از مرده و موجودات مرده از زنده، فروستادن رزق و روزی‌های مردم.{{جعبه اطلاعات آیه}}


== متن ==
== متن ==
خط ۱۶: خط ۱۶:


== محتوا ==
== محتوا ==
[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، <ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۱|ج=۱}}</ref>
به گزارش [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی]] از مفسران شیعه، در آیه به چند نمونه از قدرت خداوند در جهان هستی اشاره شده است: تغيير تدريجى شب و روز، خارج شدن موجودات زنده از مرده و موجودات مرده از زنده، فروستادن رزق و روزی‌های مردم. او در ادامه می‌نویسد که تعبیر «تُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِ‌» در چندین آیه دیگر قرآن نیز تکرار شده است و در مورد تفسير آن روایتی از پیامبر به این مضمون نقل شده که یعنی خداوند مؤمن را از صلب كافر و كافر را از صلب مؤمن خارج مى‌سازد.<ref>{{پک|مکارم شیرازی|۱۳۷۴|ک=تفسیر نمونه|ص=۴۹۳-۴۹۷|ج=۲}}</ref>


== شأن نزول و ترتیب ==
== شأن نزول و ترتیب ==

نسخهٔ ‏۲۸ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۲۲

۲۷ سوره آل‌عمران بیست و هفتمین آیه از سومین سوره قرآن است. از آیات مدنی آن به‌شمار می‌آید و نسخی برای آن گزارش نشده است. در آیه به چند نمونه از قدرت خداوند در جهان هستی اشاره شده است: تغيير تدريجى شب و روز، خارج شدن موجودات زنده از مرده و موجودات مرده از زنده، فروستادن رزق و روزی‌های مردم.

آیه ۲۷ سوره آل‌عمران
مشخصات قرآنی
نام سورهآل‌عمران
تعداد آیات سوره۲۰۰
شماره آیه۲۷
شماره جزء۳
شماره حزب۱۱
اطلاعات دیگر
{{{page}}}
{{{page}}}
آیه قبل
آیه بعد
{{{page}}}
{{{page}}}

متن

متن آیه را فخر رازی، از مفسران سنی مذهب و محمدحسین طباطبایی، مفسر شیعه، چنین گزارش کرده‌اند:[۱][۲]

 تُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَتُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ ۖ وَتُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَتُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِّ ۖ وَتَرْزُقُ مَنْ تَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ آیهٔ ۲۷ از سورهٔ ۳ 

ترجمه

محمدگل گمشادزهی، مترجم سنی حنفی مذهب در ترجمه آیه آورده است:[۳]

«شب را در روز وارد می‌کنی، و روز را در شب داخل می‌گردانی، و زنده را از مرده بیرون می‌آوری، و مرده را از زنده بیرون می‌آوری، و هرکس را که به بخوای بدون حساب روزی می‌دهی»

بهاءالدین خرمشاهی، مترجم شیعه امامی مذهب در ترجمه این آیه آورده است:[۴]

«از شب بکاهی و بر روز بیفزایی و از روز بکاهی و بر شب بیفزایی، و زنده را از مرده برآوری و مرده را از زنده، و هرکس را که خواهی بی‌حساب روزی دهی‌»

محتوا

به گزارش مکارم شیرازی از مفسران شیعه، در آیه به چند نمونه از قدرت خداوند در جهان هستی اشاره شده است: تغيير تدريجى شب و روز، خارج شدن موجودات زنده از مرده و موجودات مرده از زنده، فروستادن رزق و روزی‌های مردم. او در ادامه می‌نویسد که تعبیر «تُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِ‌» در چندین آیه دیگر قرآن نیز تکرار شده است و در مورد تفسير آن روایتی از پیامبر به این مضمون نقل شده که یعنی خداوند مؤمن را از صلب كافر و كافر را از صلب مؤمن خارج مى‌سازد.[۵]

شأن نزول و ترتیب

به گزارش فرهنگ‌نامه علوم قرآن، سوره آل‌عمران سومین سوره پس از سوره بقره و پیش از سوره نساء است که در آن به خاطر گزارش ماجرای خاندان عمران، پدر مریم مقدس، به این نام شهرت یافته است. این سوره را مدنی گزارش کرده‌اند و به طبع، آیاتش نیز در مدینه نازل شده است. ترتیب نزول این سوره، پس از سوره انفال و پیش از سوره احزاب به عنوان هشتاد و نهمین سوره یاد شده است. این سوره با حروف مقطعه شروع می‌شود و به نقلی، پنج آیه منسوخ دارد.[۶]

پانویس

ارجاعات

منابع

  • خرمشاهی، بهاءالدین (۱۳۹۳). ترجمه قرآن کریم استاد خرمشاهی (به فارسی-عربی). قم: موسسه تبیان.
  • دفتر تبلیغات اسلامی (۱۳۸۸). فرهنگ‌نامه علوم قرآن. تهران: دفتر تبلیغات اسلامی.
  • رازی، محمد بن عمر (۱۴۲۰). مفاتیح الغیب، تفسیر کبیر. سوم (به عربی). بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
  • گمشادزهی، محمدگل (۱۳۹۴). ترجمه معانی قرآن کریم. به کوشش کتابخانه عقیده. مجموعه موحدین.
  • طباطبایی، محمدحسین (۱۳۹۵). ترجمه تفسیر المیزان. ترجمهٔ سید محمدباقر موسوی همدانی. قم: دفتر انتشارات اسلامی.
  • مکارم شیرازی، ناصر (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. تهران: دارالکتب اسلامیه.